You_20

414 43 13
                                    

3days later,

‌တစ္ကိုယ္လံုးမွာကိုက္ခဲမႈေတြနဲ႔အတူ ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္မႈကိုဆိုးဆိုးရြားရြားခံရေနမႈေတြနဲ႔ Premႏိုးထလာခဲ့သည္... ခႏၶာကိုယ္အတြင္းကတစ္ခုခုကိုဆြဲထုတ္ခံထားရသလိုမ်ိဳးခံစားေနရပီး မ်က္လံုးကိုအားယူကာဖြင့္ၾကၫ့္မိေတာ့ အရာအားလံုးကကိုယ့္အတြက္အစိမ္းသက္သက္လိုမ်ိဳး...အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုစဉ္းစားမိေတာ့ေခါင္းကကိုက္ခဲလာတာေၾကာင့္ဖိႏိွပ္ကာေအာ္မိေတာ့သည္....

"အားး..."

"Babe... Babeႏိုးလာပီ ခနေလးေနာ္ ကိုယ္Dr.သြားေခါ္လိုက္ဦးမယ္..."

Bounလည္းအေလာတႀကီးနဲ႔ေျပးကာ ဆရာဝန္ေခၚဖို႔ထြက္အလာ အခန္းျပင္တြင္မနက္စာဝယ္လာသၫ့္ Tommyႏွင့္တိုက္မိေတာ့သည္...

"Bounဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေျဖးေျဖး"

"P'... Babeသတိရလာပီ.."

"တကယ္လား..."

"အထဲဝင္သြားလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္Dr.သြားေခါ္မလို့"

Bounေျပးထြက္သြားပီးေတာ့ Tommyအခန္းထဲခ်က္ခ်င္းဝင္ကာPremအားေပြ့ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္...

"အသက္ရႈၾကပ္ေနပီ"

"Sorry အရမ္းလြမ္းေနလို႔"

"ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ ဒါကဘယ္ေနရာလဲ"

"ညီေလးမမွတ္မိဘူးလား..."

"ကြၽန္ေတာ္....အားး..."

"မမွတ္မိဘူးဆိုရင္မစဉ္းစားနဲ႔ဦးေနာ္... ေခါင္းကိုက္လာလိမ့္မယ္ အကို႔ကိုေရာမွတ္မိလားဟင္"

"P'က....."

Premေျပာလာမယ့္စကားကိုေမ်ွာ္လင့္တႀကီးနဲ႔နားေထာင္ေနရွာတဲ့Tommyရယ္ပါ...

"P'Tommyရယ္ အကို႔ကိုမမွတ္မိစရာလား အဲ့ရုပ္ႀကီးလုပ္မေနေတာ့နဲ႔ ငိုေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ အကို႔ကိုစဖို႔စိတ္ကူးေတာင္ေပ်ာက္သြားတယ္ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ဒီကိုေရာက္ေနတာကိုေတာ့တကယ္မမွတ္မိတာ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ အကို႔ကိုမွတ္မိလို႔..."

အဲ့ဒီ့အခ်ိန္Dr.နဲ့အတူျပန္ေရာက္လာတဲ့Boun... အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းPremဆီအေျပးသြားကာလက္ေလးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္...

🔥Because of You🔥(Complete)Where stories live. Discover now