𝙥𝙪𝙙𝙙𝙞𝙣𝙜. | kenma

𝟎𝟓 - 𝒊 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒇𝒊𝒏𝒅 𝒚𝒐𝒖.

- ♡ -

bilinmeyen numara:
hey kenmaa!!

kenma:
hey selam

bilinmeyen numara:
seni antrenman çıkışında gördüm

aşırı yorgun görünüyordun

eğer kuroo ya da koç seni çok zorluyorsa söyle bana

ikisiyle de kavga etmeye hazırım!!!

kenma, bilinmeyenin yazdığı mesajlara güldü. bir kızın onun için koç ve kurooyla kavga ettiğini hayal etmek komik gelmişti.

kenma:
hsdıofjswop

teşekkür ederim ama gerek yok

onlar beni zorlamıyorlar 

sanırım güçsüz olan benim 

bilinmeyen numara:
NE

sen güçsüz falan değilsin

birkaç kez maçlarınıza gitmiştim

gayet iyi oynuyorsun

hem takım arkadaşların da seni seviyor ve güveniyorlar

böyle düşünmemelisin

kenma:
maçımıza dahi geldin mi?

bilinmeyen numara:
um, evet-

kenma:
ve ben seni o halde görmedim mi 

gerçekten bu kadar kör müymüşüm?

bilinmeyen numara:
ah, bunun senin kör olmanla bir ilgisi olduğunu sanmıyorum

zaten hiçbir zaman çok dikkat çeken veya popüler bir insan falan da olmadım

ayrıca sana çok bir adım attığım da söylenemez

y/n oturduğu banktan kalkarak eve doğru yürümeye başladı. senin kör olduğunu düşünmüyorum kenma. sen kör değilsin, sadece ben görünmezim.

kenma:
bulacağım.

bilinmeyen numara:
ne?

kenma:
seni bulacağım.

seni görmemek, fark etmemek benim hatamdı

bu yüzden seni bulup bunu telafi edeceğim

bilinmeyen numara:
kenma, sen ciddi misin?

kenma:
evet

elimden geleni yapacağım

hem ben oyun oynamayı severim

bu da bir oyuna benziyor?

tabii sen de eğer izin verirsen

bilinmeyen numara: 
hm, açıkçası kimliğimi öğrenmene ne kadar hazırım bilmiyorum ama sonuçta bu sonsuza kadar süremez değil mi?

olur, ben varım kenma

zaten istemeden de olsa sana birkaç ipucu verdim sanırım

kenma:
evet, aynı okulda olduğumuzu ve bana yakın olduğunu biliyorum

bilinmeyen numara:
hm hm 

kenma:
o zaman ben şimdi gidiyorum sonra görüşürüz

bilinmeyen numara:
hoşça kal kenma <3

genç kız olduğu yerde durdu ve gözlerini gökyüzüne çevirdi. bekliyorum kenma...

beni bulmanı.

-

y/n ayaklarını sürüyerek kapıdan içeri girdi. ev... sessiz? 

"ah, y/n hoş geldin. baban mesaiye mi ne kalacakmış, ben de odama çıkıyorum şimdi. biraz başım ağrıyor, rahatsız etme lütfen."

y/n, annesinin sözleri üzerine hafifçe başını salladı ve o da kendi odasına yöneldi. yatağına uzanıp son zamanlarda olanları düşünmeye başladı.

kenma'ya yazalı ne kadar olmuştu? iki hafta? hayır, daha fazla. neredeyse üç hafta olmak üzereydi. "çok da uzun bir süre olmamış." diye mırıldandı y/n. yine de bu kadarcık sürede bile bana kendimi daha iyi hissettirdi. acaba bilinmeyenin ben olduğunu öğrenince ne yapar? of, kahretsin! umarım benden soğumaz.

 y/n'nin kenma ile geçirdiği bu haftalar boyunca aralarında çok uzun konuşmalar olmamıştı. y/n;  kenma'ya mesaj atıyor, kenma da oyun oynamadıkça mesajları yanıtlıyordu fakat son zamanlarda kenma bir şey fark etmişti. bu sıralar bilinmeyenden gelen mesajlara cevap vermek için oyundan çıkmaya başlamıştı. hey, ona bağlanmış falan olamam değil mi? yok, sanmıyorum.

kenma, bilinmeyenin hislerinin gerçekliğini kavradığından beri çevresindeki insanlara daha çok dikkatini veriyordu. hem ona bilinmeyen numaradan mesaj atan kişinin kim olduğunu merak ediyor hem de kimseye karşı romantik duygular beslemediğinden emin olmak istiyordu. bu zamana kadar duygularını hep içine atmış ve pek gün yüzüne çıkarmamıştı ama artık karşısında kırmaması gereken bir insan vardı, duygularından emin olmalıydı.

y/n ve kenma ikisinin de aynı durumda olduğundan bilinçsizce tüm gece düşündüler ta ki uyuyakalana kadar.

- ♡ -

umarım bölüm hoşunuza gitmiştir. bölüme vote atmayı ve düşüncelerinizi yorumlar kısmında belirtmeyi unutmayın!

iyi günler dilerim! <3