Büyülü Aşk

30*

Eda gözlerini açtığında hastanedeydi neden burada olduğuna anlam veremiyordu gördüklerinin yine bir rüya olduğunu düşünüyordu

Ayfer: eda kuzum nasılsın

Eda:serkan nerde ne oldu bana

Ayfer:sen bayılmışsın melogil buraya getirmiş seni

Eda:neden bayıldım ki ben

Melo:şey dadam

Eda:ben serkanı arıyodum telefonu başka biri açtı kaza dedi hastane dedi serkan nerde

Melo:eniştem de burada ama onu ameliyata aldılar enginler de onu bekliyo

Eda ağlamaya başlamıştı
Eda:ameliyat mı neyi var ne olur iyi olduğunu söyleyin

Fifi:edacım bizde bilmiyoruz apar topar ameliyata aldılar seni de bir odaya aldılar serum taktılar işte biz senin başında bekledik diğerleri de serkanı bekliyo ameliyathane önünde

Eda:Allah ım iyi olsun lütfen ben onu kaybedemem onsuz yaşayacak kadar güçlü değilim ben bebeğim de dayanamaz bu üzüntüye lütfen bir şey olmasın onu bize bağışla

Eda hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu
Ceren: iyi düşünelim iyi olsun edacım hem serkan uyandığında senin kendini bu kadar üzüp bebeğinizide üzdüğünü öğrenirse sana çok kızar

Eda kolundaki serumu çıkarır ve yataktan kalkar o sırada biraz başı döner oturur

Ayfer: eda napıyosun daha kendine gelmedin neden kalkıyosun

Eda:serkanın yanına gitmem lazım

Melo:dadam dinlen biraz zaten gitsen de beklemekten başka bir şey yapamazsın ameliyatta hala

Eda:hayır gidicem durumunu öğrenirim hem o bizim geldiğimizi hisseder hemen iyileşir bizi böyle üzgün göremeye dayanamaz kızını bırakmaz o beni de biz neleri atlattık bunu da atlatıcak serkan
yine çok mutlu olucaz biz
Eda yerinden kalkmış serkanın yanına gitmişti kızlar ve halası onun bu haline çok üzülüyordu bir yıldır ne edanın çektiği çile bitmişti ne da ağlamaları serkanın kayboluşu bebeğini kaybetme korkusu edayı hatırlamayışı merdivenlerden düşmesi daha bir sürü acı olay eda artık bunları kaldıramıyordu iki gün mutlu olsalar daha sonra mutlaka acısı çıkıyordu güçlü de duramıyordu artık ayakta bile duramıyordu ameliyathanenin önüne geldiğinde kapıda ağlamaktan harap olmuş bekleyen onlarca insan gördü hemen aydan hanımın yanına gitti

Eda:aydan hanım

Aydan:edacım uyandın mı nasılsınız

Eda:biz iyiyiz aydan hanım peki ya serkan o da iyi değil mi nolur bana güzel şeyler söyleyin durumu iyi deyin

Aydan:bilmiyoruz biz de bekliyoruz işte ben bir evlat kaybettim birini daha kaybetmeyi kaldıramam

Eda aydanın kendinden bile kötü olduğunu farketti söylediği gibi bir evlat kaybetmişti ya serkan da hayır serkan yaşayacaktı onları bırakıp gitmezdi eda sıkıca sarıldı aydana

Eda:merak etmeyin o bizi bırakmıcak doktor çıksın belki de durumu gayet iyidir biz boşuna evham yapıyoruzdur ha

Aydan:haklısın demekle yetinmişti
O sırada doktor çıktı

Dr:serkan beyin yakınları siz misiniz

Eda:evet ben eşiyim o iyi değil mi

Dr:merak etmeyin durumu gayet iyi sadece vücudunda bir kaç çatlak vardı kolundada kırık kolunu alçıya aldık çatlaklarıda onardık birazdan odaya alıcaz narkoz etkisi geçince uyanır ama pek hareket etmemesi gerekiyor üç gün burada misafir edicez sonra duruma göre
evinize gidebilirsiniz tekrar geçmiş olsun

Ferit:teşekkür ederiz

Eda:biliyordum bizi bırakmıcanı biliyordum çok şükür iyisin
Herkes ağlıyodu ama mutluluktan birbirlerine sarıldılar hepsi derin bir oh çekti serkanı da odaya almışlardı edanın bir saattir sancısı vardı ama kimseye söylememişti söylerse onu zorla odaya götürecekler serkanın başında beklemesine izin vermeyeceklerdi hem böyle bir durumda serkan yerine kendisini de düşünmelerini istemiyordu sancılar şiddetliydi ama eda dayanmak zorundaydı serkan uyanınca onu görmeliydi

Eda:annecim yapma lütfen babanı bırakıp gidemeyiz yine çok canım acıyo hem ben üzülmüyorum sen de üzülme baba iyi uyanınca ilk bizi görsün lütfen rahat dur o yüzden sen böyle yapınca çok canım yanıyor ayakta bile zor duruyorum sancılar şiddetini gittikçe arttırmıştı eda acıdan kıvranıyor geçmesi için dua ediyor kızıyla konuşuyordu edanın bu hallerini farkeden fifi olmuştu

Fifi:eda sen iyi misin yüzün falan değişti bir sorun mu var

Eda:çok sancım var

Fifi:doktor hemşire bir şey  çağırayım dur

Eda: hayır serkan uyanmadan buradan gitmem

Fifi:saçmalama eda burada acı çekmeye devam mı edeceksin

Eda:evet edic... aahhh

Edanın sancıdan bağırmasıyla herkes başına toplanmıştı

Ayfer:eda noldu kuzum iyi misin

Fifi:çok sancısı varmış Ayfer abla doktor getireyim diyorum serkan uyanmadan gitmem diyo

Aydan:eda kızım saçmala acıyla kıvranıcak mısın gel odana gidelim neyin var bi baksınlar serum falan bir şey taksınlar

Eda:ahh istemiyorum hiçbir şey serkanı
görmeden gitmem ahh dayanamıyorum artık yapma annecim lütfen canım çok yanıyo

Eda bacağının arasında ılık bir şeyler hissetmişti ne olduğuna anlam veremeden yere baktı herkes edayla birlikte yere bakmış şok olmuştu

Ceren: su suyu geldi noluyo daha çok erken değil mi hemşire doktor bir şey çağırın çabuk

Ferit:ta tamam

Eda:hayır hayır daha çok erken

Ayfer: eda halacım bana bak bir şey olmıcak tamam mı sakin ol

Fifi:evet eda sakin ol şimdi doktor gelecek hiçbir şey olmıcak

Eda:olmaz şu an değil şu an doğamaz serkan olmadan doğamaz hem daha iki ay var çok erken o daha çok küçük ya dayanamazsa

Melo:hayır öyle kötü düşünmek yok hem doğması için illa Eniştem olmak zorunda değil doğunca görür o da hem peri çok güçlü ona bir şey olmaz

O sırada hemşireler ve doktor gelmişti sandalyeye edayı oturttular ve doğumhaneye doğru yol aldılar diğerleri de arkadan onları takip etti

Eda:serkan olmadan doğurmam diyorum size

Ayfer: saçmalama eda

Dr:bakın eda hanım zaten erken doğum bebegin daha fazla içeri de kalması ona zarar verebilir doğduğunda küveze almamız gerekicek

Eda:ahh hayır doğurmıcam dedim size serkan olmadan doğurmıcam edayı doğumhaneye almışlar ikna etmeye çalışıyorlardı diğerleri de kapıda bekliyordu tabi enginler de serkanın başında iki grup da güzel bir haber alma umuduyla bir dakika bile kapıdan ayrılmıyordu eda kararlıydı serkan olmadan doğurmamak konusunda sancıdan inliyo ama doğurmak için hiç çaba sarf etmiyordu
Bu sırada serkan gözünü açmıştı engin bunu  farkedip odaya girdi

Engin:sonunda abicim ya çok korktuk nasıl hissediyosun kendini

Serkan:iyiyim engin eda nerede

Engin:şey eda

Serkan:ne eda bir şey mi oldu eda iyi mi

Engin:iyi

Serkan: ee o zaman söylesene engin eda nerede

Engin:edayı doğuma aldılar

Serkan: doğuma mı?

Serkan böyle bir cevap beklemiyordu bebekleri daha yedi aylıktı doğması için henüz çok erken değil miydi acaba eda nasıl bebekleri dayanabilir mi kafasında bin bir türlü düşünce dolaşırken hala enginin söylediklerini algılamaya çalışıyodu.