When morning comes, I open my eyes and stared at the glass window. The view of the sunset is beautiful here. And because of that, I have inspiration to see every mornings.
Bumangon ako at inayos ang higaan ko. I'm not a princess anymore so i don't need a yaya. I can do everything naman without any help of the others. Pagkatapos non ay dumeretsyo ako sa cr para umihi, maghilamos at mag toothbrush.
After that, nagluto ako ng umagahan ko. Fried rice, Egg, bacon and hot coffee.. hmm so masarap!
Even if i'm a princess in our house. Kapag wala sila mommy, ang libangan ko doon ay magpaturo kina manang ng mga dishes nang sa gayon ay may alam ako kahit papaano.
Nang matapos akong magluto ay agad na akong kumain. Naligo nadin ako pagkatapos at namili ng outfit ko for today. Simple white blouse and black pants ang suot ko and nag black flat shoes na rin ako, mas simple, mas maganda.
Natawa ako sa naisip ko. Then I realized kahit naman simple ako hindi naman ako maganda.
Napailing nalang ako at kinuha ang aking bag at chineck kung may naiwan pa ako. Nang wala ay lumabas na ako sa aking condo at sinuguradong lock ito.
Habang naglalakad ako papuntang elavator ay chinicheck ko sa cellphone ko kung mayroong text galing kila mommy. She only texted goodluck in my first work. Napangiti naman ako at nagthank you sa kanya.
Nang makapasok sa elevator ay pinindot ko na sa floor kung saan ako bababa. sasara na sana ito ng may bigla pang pumasok. napausog naman ako at naamoy ko agad ang kanyang pabango. So manly.
Napatingin ako sa reflection nya sa harap ko pero di ko inaakalang nakatingin din sya sa reflection ko. Kaya't napalingon akong sadya sa tabi ko. Napalingon din sya.
"May problema ba miss?" tanong nya kaya nagulat ako.
"Huh? may problema ba?" Lutang kong tanong.
"Huh?" nakakunot noong tanong nya.
"Ha?" sagot ko. napatanga naman sya sa akin. Ano bang problema?
"nevermind." sagot nya at hindi na tumingin sa akin.
Hindi nalang din ako sumagot at baka isipin niya pa na nagpapapansin ako. Wala naman akong problema e, baka sya ang meron. Naalala ko bigla na sya pala yung kahapon na nahuli akong tinitignan ang katawan nya. Bigla akong napayuko. argh, nakakahiya.
Nang mag open ang elevator ay sabay na kaming lumabas. Naglakad ako papuntang bus station at naghintay ng masasakyang bus. It's my first time to commute, hindi ko pa nararanasan na sumakay ng bus because mom always use our car sa tuwing hinahatid ako sa school.
Napatingin ako ng may tumabi sa akin. Agad ko naman itong binawi ng marealize ko na ito rin yung guy kanina. Baka kung ano nanaman isipin nya.
Nang may dumating nang bus ay agad na akong pumasok. Iisa nalang ang available na upuan kaya naman ay agad akong umupo roon. Pagkaupo ko ay sya rin namang pagkaupo nung guy sa tabi ko. Hindi nako aangal dahil wala na rin namang ibang mauupuan pa.
Nang lumapit ang konduktor para kunin ang bayad ay inabot ko ang 1k na pera ko. Agad namang napakamot ng ulo ang konduktor.
"Ma'am, wala ho ba kayong barya?" tanong ng konduktor sa akin.
"Wala po e." nahihiyang sagot ko.
"Ako na magbabayad." the guy in my side suddenly say.
"Thank you, bayaran ko nalang kung may barya na ako." I politely said.
"No, thanks." Agad nya namang sabi ay sinalpak sa tenga nya ang kanyang earphones.
