FELAH

~12.Bölüm~

O gün hava sonbahar olmasına rağmen çok güzeldi. Okullar yeni yeni açılmıştı. Öğrenciler şimdiden derslerden sıkılmıştı bile. Genç adam da sıkılmıştı. En çok da hayatının monotonluğundan. O yüzden kendini pencereden gökyüzüne bakarken buldu. Her bakması ile huzurla dolması bir oluyordu. Ne tür bir sanatçı bu kadar güzel bir eser yapardı ki? Sanırım dedi, en iyi sanatçı yaradan...

Bakışlarını gökyüzünden indirip bahçede dolaştırdığı sırada üniversiteden içeriye yaşlı bir kadın girdi.

"Allah rızası için yardım edin evlatlarım. Torunum küçük, kaç gündür doğru düzgün bir şey yemiyor. İkimizin bizden başka kimsesi yok, bize bakan yok. Allah aşkına şu gariban ihtiyara yardım edin..."

İçi parçalanmıştı genç adamın. Kimler yardım edecek diye beklerken yaşlı kadın, hemen çaprazındaki kıza baktı yardım etmesi için ama kız kaşlarını çatıp ona arkasını dönünce genç adamın sinirleri tepesine çıktı. Ne biçim bir insandı bu! Yardım etmek istemiyorsan bile böyle kaba olmana gerek yok hanımefendi! Diye içten içe öfkelendi. Öfkesini azaltan bir şey varsa o da çoğu öğrencinin harçlıklarından beşer, onar lira çıkartıp vermesiydi. Duygulanmıştı genç adam.

"Neye bakıyorsun kanka?"diye yanına gelen arkadaşına baktı.

"Şu teyze! Yardımımıza ihtiyacı var. Ona her ay büyük bir miktar erzak gönderelim. Para yardımı da yapmamız gerekiyor. Neyse bunları daha sonra konuşuruz. Kadın gitmeden yetişmemiz gerekiyor. Hadi hemen aşağı inelim."

Arkadaşı kafasını sallayıp peşine düştü. Genç adam aşağı indiğinde çok tuhaf bir şey çarptı gözüne. Demin yukarıda yaşlı kadına yardım etmemek için bedenini çevirip arkasına dönen kızı gördü.

"Teyze gidiyor kanka."

Bunu duyan genç adamın bakışları hâlâ kızın üzerinde idi. Ne yapmaya çalışıyordu bu!

Kız etrafına baktı ve kimsenin dikkatini çekmediğinden emin olup yaşlı kadının peşine düştü.

"Kanka ne yapalım?"

"Yaşlı teyzeyi takip eden şu kızı görüyor musun?"

"Evet?"

"Onu hiç gözüm tutmadı. Kadına zarar verebilir. Az önce teyze ondan yardım istediğinde adice arkasını döndü."

"Vay *** vay!"

"Hadi onları takip edelim. O kıza bugün haddini bildireceğim!"

"Tamam kanka, gidelim hemen."

Yaşlı kadın her şeyden habersiz aldığı üç beş kuruşla evine doğru yol alırken kız hâlâ onu takip ediyordu. İki genç adam da kıza çaktırmadan ikisini takip ediyordu. Epey bir yürüdükten sonra kadın bir mahalleye girip sokağa ilk bakan derme çatma, tek katlı bir eve girdi. Yaşlı kadın onu görmesin diye kız hemen köşeye saklandı. Bunun üzerine iki genç adam da durup kızın göremeyeceği bir alana saklandı. Kız uzun uzun o derme çatma eve bakarken iki genç adam da öfkelerinden kuduruyordu. Bir an önce şu kıza haddini bildirmek istiyorlardı. Zavallı yaşlı kadından ne istiyordu! Eline geçen birkaç kuruşun peşinde miydi!

"Ben dayanamayacağım! Şu kız iyi bir dersi hak etti!"

"Kanka dur. Şuna bak bir..."