The Engineer's Private Nurse

Chapter 60

LX- Angel

Raffa's POV

Mag-iisang taon na rin pala.

Napangiti ako ngunit hindi ko maiwasang hindi iyon maging mapait. Sa isang taon na lumipas ay napakaraming nangyari sa aming buhay. Normal lang naman ang mga naging araw at buwan namin, ngunit palagi na lang may kulang.

Sa isang taon na iyon ay halos ituon ko ang aking mga oras sa pagtatrabaho, ngunit hindi pa rin iniaalis sa akin na may pamilya ako. Nagiging masaya naman ang mga naging araw ko sa loob ng isang taon. Kahit may kulang, nagpapatuloy pa rin. 'Yung kulang kasi na tinutukoy ko, kahit kailan ay hindi na mapupunan.

Paunti-unti, natatanggap ko na rin. Natatanggap ko nang kahit kailan ay hindi na talaga siya babalik. Na wala na talaga. Bumangon ako kagaya ng gusto niya at para sa pamilya namin.

"Congratulations, Maia Trisha!" Sabay-sabay naming pagbati, pare-parehas din kaming maganda ang pagkakangiti. Itinaas namin ang champagne na aming pinagsasaluhan, pwera kila Emi at mama na tubig ang itinaas.

"Thank you, guys," sinserong sagot naman ni Matri matapos magkalansingan ang aming mga baso at ininom ang laman no'n.

Napatitig ako sa kaibigan ko. Kung iisipin ko 'yung mga araw na una kaming nagkakilala ay napakalayo na ng itsura niya ngayon. Mahaba na at deretso ang blonde na niyang buhok. Mas nakikita na rin ang pigura ng katawan niya. Ang kaniyang buong mukha ay halos kumislap sa ganda. Sa tuwing makakaharap ko siya ay ramdam na ang pagiging mataas niya, matatanggal niya ang pakiramdam na iyon once na magsalita dahil masyado siyang magiging malambing. Hindi na nakakapagtaka kung bakit siya ang nakuhang model ng isang sikat na business magazine. Napakaganda niya naman talaga at nakikipaghabulan na ng yaman sa mga nasa itaas.

Hindi ko alam kung pagbangon pa bang matatawag ang kaniyang ginawa nung minsan malugmok sa lungkot dahil sa pagkawala ni kuya. Sa nakikita ko kasi ngayon, mas naging matagumpay siya kaysa noon. Kung dati ay sunod-sunuran siya sa daddy niya, ngayon ay nagawa na niyang ipaglaban ang lahat ng mga bagay na gusto niya. Lahat ng kumpanya nila ay sakaniya na ngayon nakapangalan. Masaya ako para sa kaniya, sobra-sobra ang saya'ng nararamdaman ko dahil hindi lang niya binangon ang sarili, mas ipinakita niya kung ano talaga siya.

"Nakakaproud ang lahat ng nagagawa mo, Trisha. Baka dumating pa sa punto na mahiya ako sa 'yo niyan dahil masyado ka nang mataas," pagbibiro ni mama ngunit ramdam na ramdam kung gaano siya ka-proud kay Matri.

"Tita naman? Kahit gaano na ako kataas, isasama ko kayo roon," paglalambing naman ni Matri.

"Gusto ko na pong makita ang magazine na 'yon, Tita Matri. Kailan po ba ire-release? Mag-iipon po ako at ako po ang mismong bibili, promise!" Masayang sabi ni Emi.

"Hindi ko pa alam kung kailan. Pero nakapag-shoot naman na 'ko. Baka next 2 months? Salamat naman at bibili ka, atleast confident ako na hindi 'yon maiimbak," birong sagot ni Matri.

"Ang galing, Trisha, ah? Dati ay halos sakupin ng salamin mo ang kalahati ng mukha mo, tapos ngayon, model na ng business magazine? Putcha, pa-authograph!" Natawa ako sa mga pinagsasabi ni Harris. Deretsahan ang baliw, e.

"Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o mainis sa sinasabi mo," simangot na sabi ni Matri sa kaniya.

"Dapat ka talagang matuwa dahil may matatanggap kang regalo. Hintay ka pa ng konting araw, makukuha mo rin 'yon," makahulugang sagot naman ni Harris.

Napaisip ako habang tinitigan siya. Bahagya akong nagulat nang bigla niya akong tinignan at kinindatan. Nung una akala ko ay paraan lang 'yon ng pagpapa-cute niya pero hindi, may ibig sabihin 'yon na himalang nakuha ko.