18

2.2K 154 40
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

𝐇𝐚𝐫𝐩𝐞𝐫 𝐆𝐫𝐚𝐜𝐞 𝐁𝐫𝐢𝐱𝐭𝐨𝐧 point of view

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

𝐇𝐚𝐫𝐩𝐞𝐫 𝐆𝐫𝐚𝐜𝐞 𝐁𝐫𝐢𝐱𝐭𝐨𝐧 point of view

Eu posso sentir o sol batendo nas minhas costas, mas nesse momento nem a claridade irá me irritar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Eu posso sentir o sol batendo nas minhas costas, mas nesse momento nem a claridade irá me irritar. Lembro de ontem e abro meus olhos ansiosa, esperando ver ele deitado comigo, mas a única coisa que eu vejo é a cama vazia.

Me sento e olho o quarto que parece maior do que pensei ontem, a luz do sol entra pela janela de vidro e tudo está um silêncio total, vendo minhas roupas numa poltrona eu saio da cama e coloco meu vestido, me pergunto onde Josh foi.

Amarrando meu cabelo eu crio coragem para procurá-lo. Passando pelo corredor eu ouço a voz dele, sentindo meu coração bater acelerado, eu mordo meu lábio ansiosa e bastante envergonhada, entro na sala e vejo a lareira apagada, as taças de vinho já nem estavam mais no tapete. O tapete onde tudo aconteceu.

Parando na porta da cozinha eu vejo Josh de costas, falando no telefone com uma mão e na outra ele mexe alguma coisa na frigideira, que cheira muito bem por sinal, Josh sabe cozinhar?

Quando eu ia falar, paro e presto atenção na conversa dele.

- Eu sei mãe. - sua voz está impaciente. - Eu e a Harper só resolvemos sair para conversar e essa saída foi prolongada. - ele deu uma pausa. - Eu não ia fazer isso aí em casa, mãe tenta entender, nós estamos bem. - outra pausa. - Não se preocupe, eu e ela não vamos nos separar, sim, fizemos as pazes. - eu quero rir do jeito que ele está, Amy sem dúvidas deve ter ficado preocupada. - Mãe, filhos é a última coisa que estamos pensando no momento.

Meu adorável chefe tirano - Josh RichardsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin