!Gıcık ABİLERİM!

GÖZYAŞI RÜYASI

HELLO!
NASILSINIZ ? BEN ÇOK İYİYİM LÜTFEN OYLAYIN VE YORUM YAPIN YAAAA...........

🌱🌱🌱🌱

Güzellik bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi deilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin dünyası kendi gördüğu kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken , ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken , ben olmayanın içindeydim.....     
                                                     KAHRAMAN  TAZEOĞLU.........   

♡♡♡♡♡♡♡♡

   Karanlık bi odadayim, nerdeydim ben? abilerim nerde?
benim ne işim var burda?.....

Gözlerimi açtım bu sefer bi ısik deil  sonu görünmeyen bir karanlık karşıladı beni. Sanki mutluluğumu elimden alınmış gibi hissetmem normalmi. " kimse yokmu?" Bendekide soru kimse yoksa yok mu diycek.

Hemen düşünceme hak verip sorumu düzelttim ve tekrar bağırdım. " Kimse varmı?" ama kimse yoktu galiba çünkü hiçbir ses gelmedi o kadar boştuki olduğum yer sesim fazla yankilaninca ben bile kendimden korktum. Bu sefer düşünceme göz devirip en son olanları düşünmeye başladım.

En son.....Ben asansöre bitmiştim. Sonra bi adam bindi.
        Sonra ....... sonra dedim ve sustum. Çünkü   gözyaşlarım anlatıyordu geri kalanı. Bu sefer hıçkırıklarim susturdu sessizliği çünkü kendisi şimdi konuşuyodu. Düşündükçe daha çok ağlamaya, bağırmaya başladim..       

  Hayatımda ilk defa bu kadar çaresiz hissediyorum. Baba neden burda deilsin. Senin haberin olsaydı hep korurdun beni. Umarım abilerim ve sen , annem beni bırakmassiniz. 

Çığlıklarım azalırken ensemde bi nefes hissetmemle arkamı döndüm. Ama yok. Kimse yoktu....

Hala nefes alış verişlerini duyarken neden onu göremiyordum. Demekki tek deildim. " Kimsin sen ne istiyorsun benden?  Lütfen.....bırak beni? " dedim dizlerimin üzerine çökerken .......

🍁🍁🍁🍁🍁

Aradan baya zaman geçmist. Yerde ağlarken hâlâ onun dediklerini düşünüyordum.

"Şimdi sen en iyi anılarını,  zamanını yaşamaya çalış. Çünkü bir gün sevdiklerin annen gibi uzaklara gidecekler. Sende tek kalacaksın. Yalnızlığına küseceksin.  Çunku o artık hiç değişmeyecek.  Nefes nefese kalırken bile kör kuyularda merdivensiz kalacaksın. Kimse seni o derin kuyulardan kurtarmayacak. Ölsen bu kadar acı cekmezsin.  Suçlu sen sayılacaksın. Seni korumak isteyenler senin yüzünden yok olacaklar. Senin de masalın bu kadar olucak . Zamanını değerlendir........"

Nereye gittiğini bilmiyorum. Sadece ben onlari düşünmekle meşguldüm o an . Birden çığlık attım. Çünkü buna ihtiyacım vardı. Şimdi sevdiklerim benim yüzümden mi....... annem kadar uzak olacaklar bana. Ama neden?

Gitmeliyim. Burdan kurtulmam lazım.  Ayağı kalktım ve dümdüz koşmaya başladım. Ama bise durmamı sağladı.....
Kokusu tanıdikti. Arkamdan ellerini belime doladı kafasını omzuma koydu. O...... ağlıyordu.  Nedenki! Sanki onu birakmamdan korkuyormuş gibiydi. Nedense benimde ellerim onun ellerinin üzerine gitti.  Elleri soğuktu. Ellerini kalbimin sesini dinleyerek sıkıca tuttum ve gözlerimi kapattım. O daha da yaklaştı sıkıca tuttu belimi. Ve tanıdığım o sesi duydum ensemde.....

" Abiciğim bizi bırakma sensiz yaşayamam ben lutfen uyan artık "............

HEY NASILSINIZ ? BU BÖLÜMÜ BÖYLE YAPMAK ISTEDİM.
UMARIM BEĞENIRSINIZ LÜTFEN OYLAYIN!
HADİ ÖPTÜM BAYY 😘😘😘😘