BounPrem - O Gece

Aynı Evde

Prem sanki bu anı bekliyormuş gibi

"- kalırım"dedi

     Boun gülümseyerek
"-kalmana sevindim her gün tek başıma koca evde oturuyorum "

  Prem utangaç bir şekilde kafasını eğdi...
Boun ayağa kalktı ve Prem'e
"- gel sana bir şey göstericem"deyip Prem'in elini tutu ve evin üst katına çıktılar Boun dar bir kapıyı açtı ve

"- burası benim oyun salonum diyebilirim" dedi

Küçük ama uzun bir alandı ve çeşitli oyunlar vardı

"- uzun zamandır oynamıyorum biraz tozlandı ama hâlâ çalışıyorlar" dedi

Prem büyülenmişti burası çok güzeldi ama Boun'nun başka bir yere götüreceğini düşünmüştü (anladınız)

Prem odanın etrafında dolaşmaya başladı

Prem: bunlar gerçekten çok güzel hiç sıkılmadan saatlerce burada oyun oynayabilirim

Boun: bende seninle...

Sessizlik

"Yani seninle birlikte oynayabilirim tek başına olmuyor"

Prem: evet haklısın peki langırt oynayalım mı?

Boun: dur bakalım çalışıyor mu?

Boun langırt'ın fişini taktı ve küçük bir cızırtı sesi geldi ve langırt'ın ışıkları yandı Prem küçük bir çocuk gibi mutluydu boun sa onu izlemekten...

Boun: hangi renkte oynamak istersin?

Prem: sen mavi rengi seviyorsun bu yüzden kırmızı

Boun gülümsedi ve mavi takımın kollarına geçti...
1 saat boyunca neredeyse bütün oyunları oynadılar Boun Prem'in yorulduğunu görünce limonata almaya gideceğini söyledi

Prem: bunların hepsinin gerçek olması çok güzel eğer o hayatıma girmeseydi ne yapardım bilmiyorum dünyanın en şanslı adamı olmalıyım... Diye içinden geçirdi Boun içeri girince yalnızca ona odaklanıyordu

Boun yastığın üstüne oturdu...
"- eee neredeyse bütün oyunları bitirdik şimdi ne yapıcaz saat daha beş"

Prem: başka bir film izleyelim aksiyon filmi olur Jackie Chan izlemeyi çok severim

Boun: bende ama başka bir fikrim var...

   Prem biranlık şokla Boun'a baktı boun yine Prem'in elinden tutu Prem artık buna alışmış gibi tepki vermedi

Prem: bu sefer nereye Boun

Boun: çatı katına manzaram çok güzeldir ve seninle daha güzel olabilir

Prem: ne anlamadım

Boun: önüne bak merdivenlerden düşeceksin
   
     Çatıya çıktıklarında sanki şehir onların ayakları altındaydı ve bu manzara karşısında yalnızca  ikisi vardı Prem o kadar mutluydu gözleri parlıyordu yine ona ne kadar aşık olduğunu anladı

Boun: geç otur bakalım

Prem: sen nereye gidiyorsun

Boun: gelicem hemen sen otur