Chapter 4- Baby

2 1 1
                                    

My mind ate me up already and all I can do is to think of series that would eat me more, I'm confused.

As I've said, matapos akong mapagbigyan sa cellphone ko at wifi ay nagbihis na ako. I chose to wear a flowery off- shoulder dress paired with doll shoes in brands I'm familiar with.

' YouAreMine22'

' YouAreMine22'

' YouAreMine22'

Nagpaulit- ulit sa'kin ang password, what does he mean? And why 22? At paano niya nalaman ang pangalan ko? He might be a stalker too!

Lumabas ako sa kuwarto matapos malamang hindi ito nakalock. That's it, they don't see me as a threat. It's my advantage.

Rinig na rinig sa buong bahay ang bawat yapak ng mga paa ko dahil sa labis na katahimikan.

Should I escape? Dahan- dahan akong naglakad ngunit hindi ko matandaan ang dinaanan namin ng mga humila sa'kin.

Come on Demeter this is your chance. Patuloy lang ako sa paglalakad.

Biglang bumukas ang pinto sa tabi ko nang kusa! Gosh what's happening? Walang takot takot pag ganitong galit ako!

I entered the room at napalundag noong makita ang lalaking boss nila.

" Demeter," he uttered like he achieved something great just by knowing my name.

Their boss who have aqua blue eyes. The boss who make my heart beat in a way I don't understand.

Mabilis na tiningnan ko ang nakasulat sa glass sa harap niya.

" Nathan Davidson," I whispered at pa rang nagalit ang expression niya.

" What?" Nang- aasar na sambit ko. Inulit kong binanggit ang pangalan niya sa pinakamatamis na paraang alam ko.

" No one calls me by my name," his voice was like thunder.

" Should I say the same?" I can't answer him the way he did because everyone calls me by my name.

May pinindot lang siya sa lamesa at niya at maya- maya lamang at dumating sa opisina ang babaeng nakaunipormeng kasambahay.

" Boss," sabi nito at hindi siya tumitingin ng deretso sa amo.

Isinenyas lang ng bastos na lalaki na lumabas na siya . Wow ha.

" Call me the same," he said with finality.

Tiningnan ko ang paligid at napansing sobrang lawak ng opisina niya ngunit hindi gaanong maliwanag. I guess he want to be the mysterious type.

" How did you know my name?" Muntik ko pang makalimutang itanong. Ngunit hindi niya ako sinagot.

" Laurie Demeter Florencia," ito na ata ang isa sa pinakamagandang narinig kong pagsambit sa aking pangalan.

Nagulat man ako ay agad ding nakabawi. Maybe he did a research about me.

" It's too long isn't it? My name is too long." He didn't answer and I assumed it's a yes.

" Call me baby then." Sinabi ko iyon nang deretso and for the first time, I saw him amused.

Dinampot niya ako at walang hirap na isinandal sa gilid ng pintuan. He cornered my sides.

" I hate those who make fun of me where in fact it was only you who tested my patience."

" Who told you I'm making fun of you? I'm not joking!"

" What? To call you that trashy word?"

" What word?" Sagot ko nang nagmamaang- maangan.

" The trashy word you want me to call you!"

" Which word?"

" Baby," he said it softly. He said it in a voice that could calm the inner you.

Dahan- dahan niya akong ibinaba. Ako mismo ay hindi nakasagot sa lambing ng pagkakasabi niya.

But still, he's my kidnapper and these are all part of my plans to escape.

" Come down fast, you'll come with me," matapos sabihin iyon ay bigla na lang siyang lumabas.

That was awkward!

Saan naman kaya kami pupunta? Gosh will they donate my organs? Huwag naman sana.

Nagtanong ako sa iilang kasambahay ngunit pa rang hangin lang ako dahil wala kahit isa ang sumagot.

I found the maindoor by myself. Thanks to myself!

" Dito po ma'am," sinunod ko ang nagsabi nito at pumasok sa sasakyan.

To my surprise, katabi ko si Nathan. I guess I can call him by his name now.

After the awkward moment a while ago, he looked the same. The same when we first met but a lot calmer.

" At least tell my family that I love them please," that's my wish.

Umakto siyang pa rang walang narinig. Papahirapan pa ba ako nito?

" Hey handsome," I told him to call his attention.

Mabilis siyang tumingin sa'kin at ngumiti ako nang sobrang tamis.

" What did you say?"

" Tell my family that I love them," kahit alam kong hindi iyon ang gusto niyang marinig.

Tumingin lang siya sa'kin like he's waiting for me to say something.

" What?" Tanong ko at tumawa pa. Ibebenta na nga tumatawa pa.

" You said something about the handsome thing," he looked on the other direction avoiding to make an eye contact with me.

" I said tell my family I love the-" Hindi man lang niya ako pinatapos at basta na lamang tumingin sa harapan.

Pikon.

Hindi ako natulog sa byahe at tinitigan lang ang bawat daang dinadaanan namin. I'm no longer familiar with these.

Tumigil kami sa isang resort kung saan pang high- class ang disenyo ng bawat villa. Wow.

Sobrang ganda rito at nakikita ko rin ang dagat kahit nasa malayo kami. Bumaba na ako noong napansing bababa na rin ang mga kasama ko.

Is my buyer the owner of this resort? At least I can live here, I guess.

Tumabi sa'kin si Nathan at nagulat ako noong bahagya niyang inayos ang laylayan ng bestida ko na nakataas pala dahil naupuan ko kanina.

Papasok pa lang kami ay sinalubong na kami ng madaming tauhan at agaw pansin ang babaeng naka bikini.

" It's my first time seeing you sir you must be a new guest! Ooh I love a new guest who is extremely appealing, you know what I mean." She said directly to Nathan not minding us around him.

Grabe hindi ba siya nahihiya?

Ngunit pa rang walang narinig ang katabi ko at pa rang nainis pa sa paglapit ng babae.

Kasabay ng paglaki ng mga mata ng mga tauhan ang paglaki ng mata ko noong hawakan ni Nathan ang kamay ko.

" Oh you must be a gentleman for holding your maid's hand," tumawa pa kunwari iyong babae.

" Look who's talking there's nothing wrong if I'm a maid but I'm not definitely not his maid," how dare you.

" I own this resort not to blow my own horn but I'm pretty successful you know, more suitable for bachelors," this girl have no sense of shame.

" I'll buy your resort!" I answered confidently.

You just unlocked my galit mode.

Nathan chuckled and pulled me by my waist.

" Let's go now, baby," he said just enough for the girl to hear.

Taste of LifeWhere stories live. Discover now