Geleceğin Temsilcisi┆2Hwang ✓

Son ya da sonsuzluk

"Hey korkmana gerek yok"

Yeji oturduğu yerden kalkıp Hyunjin'in yanına giderken Hyunjin geri geri adımlar atıyordu.

"Hyunjin-ah ciddi misin? Korkuyor musun benden? Yapma bunu"

"Yeji s-sen"

"Evet evet ondan. Vampirler falan. Ne düşünüyorsun? Ölmeyi mi yoksa ölümsüz olmayı mı? Hadi bunu burda bitirelim"

"Ne saçmalıyorsun sen!?"

Hyunjin sinirle bağırdı. Karşısında duran kıza çatık kaşlarla bakıyordu. O ise yavaş yavaş yanına yaklaşıyordu.

"Karar senin. Şimdi bana cevap verirsen isteğinin olma ihtimali daha yüksek. Vermezsen işin şansa kalmış. Ya da keyfime?"

"Bana zaman vermelisin"

"Tamam. 12 saat sonra kararını vermiş ol. Ama unutma, her ne olursa olsun yanında olacağım. Sana asla zarar vermem. Sen benim bu dünyadaki her şeyimsin"

Yeji aralarında bir adım kadar mesafe olan adamı yanağından öpüp sweatshirtünün kapüşonunu yüzünü örtecek şekilde kapatıp evden çıktı.

Hyunjin yaslandığı duvarın dibine çöktü. Dizlerini karnına doğru çekip başını ellerinin arasına aldı. Resmen cehennemin ortasına düşmüştü. Ne yapması gerekiyordu? Yeji ile birlikte devam mı etmeliydi? Yoksa sessizce ölmeyi mi beklemeliydi?

Aklında kesik kesik sahneler canlandı Hyunjin'in. Bir adam vardı karşısında, yanında Yeji. Etraf yıkık döküktü. Bir şeyler söylüyordu adam. Daha sonra kayboluyordu. Sanki bir rüyaymış gibi yatağında uyanıyordu Hyunjin. Kafasını kaldırıp derin bir nefes aldı.

"Bu neydi şimdi? Neler oluyor?"

Biraz daha düşündü. Eli istemsizce boynunda asılı olan kolyeye gitti. Birkaç kare daha canlandı aklında. Hafif bir baş ağrısıyla ayağa kalktı. Ne olursa olsun her şey netleşene kadar burada kalmalıydı. Sanki bir şeyler yapması gerekiyordu. Kendini buraya ait hissetmiyordu. O buralı değildi. Buraya bir şey için gelmişti. Ne zaman, nasıl ya da ne için bilmiyordu ama öylesine değildi, buna emindi. Telefonunu alıp Yeji'yi aradı.

"Efendim"

"Yeji eve gelebilir misin? Kararımı verdim"

"En doğru kararı vermiş olduğuna inanıyorum. 5 dakikaya oradayım"

"Bekliyorum"

Hyunjin telefonu kapatıp derin bir nefes aldı. Bu dünyada sonsuza kadar kalmak aslında çok ürkütücü geliyordu ona. Hep her şeyin bir sonu olacak diye düşünürdü. Şuan ise hiçbir şeyin sonu olmayacağını öğrenmişti. O bunları düşünürken evin kapısından anahtar sesi geldi. Yeji gelmişti. Kız yanına gelip ona baktı bir süre.

"Eee, ne karar verdin? Sona mı sonsuzluğa mı?"

"Sonsuzluğa"

Kendinden emin bir şekilde konuştu Hyunjin. İçten içe delicesine korksa da belli etmemeye çalışıyordu. Yeji iyice yanına yaklaşınca gözlerini yumdu ve beklemeye başladı. Ölümsüzlüğü beklemeye.

-----

Hikaye bok yoluna gidiyoreee