Минхёг эмнэлэг рүү яаралтай тусламжаар хүргэгдсэн гэдгийг дуулсан Жүхон яаран очив.
Жүхон: АХАА!!!
Чангкюн: Тайвшир!! Бид зүгээр!
Жүхон: Ах яагаад юу ч өмсөөгүй шалдан байгаа юм?
Чангкюн: Би гэртээ орох гээд явж байсан. Гэтэл хоёр давхрын тагтнаас Минхёг ах над дээр нүцгэн үсрээд ирсэн. Тэгээд намайг түлхэж хаяад гудамжаар төөрсөн хүн шиг л орилж гарсан! Би зогсоох гэж хичээсэн шүү! Амлаж байна!
Жүхон: Өргөст хэмхнээс болсон гэж битгий хэлээрэй!!
Чангкюн: *амаа удаанаар хамхих*
YOU ARE READING
Jookyunhyuk moments👁👁
FanfictionЧангкюн: Миний Жүхон хайр байгааз? Минхёг: миний??? Минхёгийн гэх гэсэн байлгүй дээ Чангкюн : үгүй ээ миний... Жүхон: Үнэндээ би хоёулангийх нь *smirk*
