"Bu koku," dedi iyice dibime girip. Burnunu boynuma bastırırken. "Dünya üzerinde müptelası olduğum, tek koku." Dedi derin nefesler alırken.
"Demir,yapma" Dedim kendimden uzaklaşırtmaya çalışırken. Ama bir adım bile kıpırdamamıştı.
"Sana yemin ederim...
odadan içeri sızan güneş ışığı yüzünden yüzümü buruşturup yorganı kafamın üzerine kadar çektim. Yeniden uykuya dalmak üzereyken buseferde, komidinin üzerinde olan telefonumdan alarm sesi gelince oflayarak yorganı kafamdan kaldırdım ve yavaş yavaş gözlerimi açtım. Telefonuma uzanıp aldım ve alarmı kapattım. Telefondan gelen bildirim sesi ile ekranı açıp baktım.
Mimarlar grubundan iki yeni mesaj vardı.
Sevil hoca: "Günaydın arkadaşlar".(07.00)
Sevil hoca:"Bugün rahatsız olduğum için dersleri iptal etmek zorunda kaldım. En kısa zamanda telafi edeceğim,anlayışınız için teşekkürler."(07.01)
İşte bu çok iyi bir haberdi. sevinçle hemen telefonu yatağa bıraktım ve yataktan sevcanın benim için aldığı penguen desenli pabuçlarımı giyip çıktım. Banyoya girerek elimi yüzümü yıkayarak odadan çıktım.
Salonda hiç ses yoktu belli ki sevcan daha uyanmamıştı,sürekli yemek işlerini o hallettiği için bugün ben halledebilirdim hem okulumda yoktu. salondan mutfağa girdim hemen ısıtıcıya suyu koyup kaynamaya bıraktım. Ardından krep için buzdolabın'dan malzemeleri aldım.
Yaptığım kreplere gözlerimden kalpler çıkararak bakıyordum. Kreplere bakmayı bırakıp masayı hazırlamaya koyuldum. İkimiz için servis hazırlarken çayı demleyip,çoktan uyanması gereken sevcanı uyandırmaya gittim. Odanın kapısının önünde durup kapıyı çaldım. Yine çaldım, tekrar çaldım ama ses vermiyordu.
"Sevcan" dedim yine kapıyı çalarak ama ses alamadım."Bak giriyorum içeri" diyerek yine çaldım kapıyı ama ses yoktu. Yavaşça kapıyı açıp içeri girdim sevcan yok'tu. Yatağı toplanmış, odası düzeniydi nerdeydi ki bu? Kendi odama geçip telefonumu elime alıp sevcanın numarasına girdim.
"Günaydın,nerdesin?"(08.30)
2 dakika sonra cevap geldi.
Sevcan:"Günaydın,sabah beril aradı hoca okuldan izne ayrılıyormuş 2 gün sonra olan sınavı bugüne ayarlamış acil çıkmak zorunda kaldım. Haber veremedim özür dilerim."(08.32)
"Sorun yok,başarılar"(08.33)
Telefonu yine yatağın üzerine bırakıp odadan çıktım. Bozulmuştu işte moralim. Mutfağa girip hazırladığım masaya bakıp sandalyeye oturdum. Hızlı bir şekilde kahvaltı yapıp masayı toparladım. İzinliydim ama evde durmak istemiyordum kafeye gitmeye karar verip, giyinmek için odama doğru yürüdüm.
Giydiğim Beyaz bluzum ve mavi yüksel bel boyfriend pantolonum,aynadan kendime bakıp saçlarımı açık bi şekilde bıraktım,makyaj yapmaya hiç hevesim yoktu oyuzden dudaklarıma çilekli nemlendiricimi sürüp ayağa kalktım. masada duran siyah çantamı ve beyaz montumu alıp odadan çıktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kapının önünde giydiğim siyah botum ile güzel olduğuma kanaat getirip, evden ayrıldım. Karşıda duran otobüs durağına doğru yürüdüm. 15 dakika boyunca beklediğim otobüs'te gelince bindim ve kafeye yol aldım.
