𝙼𝚢 𝚍𝚊𝚛𝚔 𝚠𝚘𝚛𝚕𝚍 𝚃𝚊𝚎𝚕𝚒𝚌𝚎 ✔✔

7

Her insanın içinde ufacık olsa bile bir sevgi tomurcuğu vardır fakat her insanın içinde kim taehyung girmiyordu okadar korkutucuyduki insan bırak konuşmayı yaklaşamıyorlardı bile

Fakat bu akşam kimseye yapmadığını bana yapmıştı bir metre yanına yaklaştırmayan insan bir santimlik mesafe bırakmıştı aramızda

Şuan akşamdı hatta gece yarısıydı sırt üstü uzanmış yorganımı çok üşüdüğüm için boğazıma kadar çekmiştim ve öylece tavanı izliyordum telefonumu alamıyordum çünkü babam kontrol ettiriyordu

Piskopat pislik

Yarın erken kalkıcağımı bildiğim için gözlerimi kapattım ve uykunun gelmesini bekledim fakat beklemediğim bir anda telefonuma mesaj gelmişti

Yavaşça bedenimi kaldırıp sehpanın üstünden telefonumu aldım tuşuna bakıp kimin attığını baktım

Annem

Bu saate ne mesajı atıyordu bana gözüme vuran beyaz ışıklı gözlerimi kıstım ve mesaja tıkladım

Anne

Yarına çekildi yemek  saat on ikide hazır ol

                       Lalisa

                       Tamam

Mesajları silip telefonu kapattım ve yerine koydum yarın öğleden sonraki derslerim iptal olmuştu zaten yeterince çalışıyordum babam şimdi öğleden sonraki dersleri abartıp kim bilir ne kadar ağır yük vericekti bana

"Nefret ediyorum sizden"

Arkamı duvara yaslayıp gözlerimi kapattım

...

"Ne zaman gidiceksin peki?"

Telefonumu açıp saate baktım yaklaşık yarım saat sonra annem gelicekti ve ben hapisanrme geri dönücektim

"Yarım saat var kızlar ben hazırlanıyim şimdi azar yemek istemiyorum"

"Tamam güzelim görüşürüz "

Öpücük atıp koşarak yatakaneye çıktım ve üzerimi değiştirdim telefonumu cüzdanımı sırt çantama koydum ve yatakhaneden çıktım yavaş yavaş çıkışa doğru ilerledim

Sürgülü kapının dışında duran siyah arabayla derin bir nefes aldım annemi görücektim sağdece belkide oda yoktu

Hızlı adımlarla dışarıya çıkıp arabaya bindim kimse yoktu tanrıya şükür suratlarını görmek zorunda değildim

"Hoş geldin kızım nasılsın iyimisin?"

"İyiyim minjoon amca sen nasılsın?"

"Bende iyiyim güzel kızım babanı getirip götürüyorum akşam yemek varmış sanırım "

"Ah mağlesef hayır benim ne işim var bilmiyorumki"

Kıkırdayıp aynadan bana baktı

"Sen yemek yiyormusun bu hal ne lalisa "

"Yiyorum gerçekten çok çalışıyorum bağzen unuttuğum zamanlar oluyo "

"Ah şu baban hala çok zorluyor seni değilmi?"

"Ne zaman bıraktıki?"

Derin bir nefes verip arabayı sürmeye devam etti evimizin şoförü ile babamla olmayan ilişkim vardı ne zaman bir derdim olsa ilk ona koşar ona anlatırdım oda bana baba tavsiyeleri verirdi

Yaklaşık yarım saat sonra hapisanem görüş alanıma girdi bahçeye girip araba park edildiğinde bende hemen arabadan indim ve eve geçtim

"Hadi geç odana kıyafetlerin orda"