5 Seconds (On Going)

CHAPTER 7

JOSH'S POV

Habang nagmamaneho ay napansin kong wala siyang imik tahimik lang siyang nakatingin sa may windshield binuksan niya lang eto habang pumupunta sa kanya ang hangin wala na siyang pakialam kahit nililipad neto ang buhok niya, may aircon naman dito sa loob bakit kailangan pa talaga niyang buksan di pa rin ba siya kontento sa hangin ng kotse ko naku ang mahal mahal neto tapos ganyan siya nako mga babae talaga.

Pero aaminin ko hindi ako komportable sa katahimikan niya gusto kong mag salita gustong kong may magsalita sa amin kaso walang malabas na salita ang mga bibig ko parang ang bigat ng aura niya ngayon base sa mukha at ikinikilos niya mukha siyang binagsakan ng langit at lupa, itinuon ko ang atensiyon sa kanya saglit at mukhang totoo nga ang hinala ko kasi may nakita akong tumulong luha mula sa pisngi niya grabe dito pa talaga siya umiiyak sa kotse ko, this is my car for god sake.

What is the problem with this girl?

"Hey, don't cry here, bakit ka ba umiiyak?" Di ko na natiis kasi ang tahimik tahimik para na akong mabibingi sa katahimikan niya at naiilang ako pag ganun para kasing may masamang mang yayari o baka naman may kasalanan ako nakakainis ang ganun. Akala ko sasagutin niya ang tanong ko ngunit ilang minuto na akong naghihintay wala pa ring sagot mula sa kanya at mas sobrang nakakainis yun nagtatanong ako wala man lang sagot galing sakanya ano ba siya stuff toy na pag kinakausap walang sagot na makukuha, sa inis ko ay itinigil ko ang kotse nasa may gilid kami ng tulay ngayon ipinark ko lang saka inis ko siyang nilingon "Ano ka ba wala ka bang balak na sagutin ang mga tanong ko?" Nilingon niya ako ng umiiyak doble ang luha sa mga mata niya na parang bang ulan na kusang pumapatak galing sa mga mata niya. Nataranta naman ako. "A-Ano b-bakit ka umiiyak?" Pero imbis na sagutin ang tanong ko iba ang sinabi niya.

"Nakakainis noh, nakakagalit pag wala kang nakuhang tanong o kasagutan sa mga tanong mo." Sinabi niya iyon habang pinapahiran ang mga luha niya gamit ang kamay niya na kahit pinahiran na niya ay di pa din nakukuha kasi tumutulo pa rin ng tuluyan.

"What are you saying?" Nalilito ngunit kinakabahan na sabi ko di niya ako sinagot at lumabas lang ng kotse ko sinundan ko naman siya lumabas din ako ng sasakyan naglakad siya papunta sa may tulay at saka tinignan ang ibaba neto. Agad akong nataranta kasi di ko alam kong ano ang iniisip ng babae na to ngayon what if she is going to jump? Hindi magandang idea ang tumalon sa tulay dagat ang nasa ibaba neto paano nalang pag nalunod siya, dahan dahan ko siyang nilapitan pilit kong pinapakalma ang sarili ko para makausap ko siya ng mahinahon.

"You know faye hindi naman eto ang sulusyon sa problema mo eh, if you have problems please don't do this." Tinignan niya ako ng nagtataka

"What are you talking about?" Nagtatakang sabi niya at bigla nalang akong sinampal ng katotohanang hindi pala siya tatalon ang akala ko talaga ay tatalon na siya sa tulay marami namang problem ang mga tao, we have many problems but this is not the solution hindi solusyon ang magpakamatay ka. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko na mataranta sa kanya. Nanginginig ang mga kamay ko at ang lakas lakas ng kabog ng dibdib ko nagtaka naman siya sa mga kinikilos ko saka napalitan ng pag aalala ang mukha niya.

Shit My phobia is showing again!

"Sir okay ka lang po bah? Bakit parang nanginginig ka po?" Inis ko naman siyang tinignan siya na nga ang may kasalanan ng eto di pa rin pala talaga niya nakita kung bakit ako nagkakaganito damn this girl.

"I t-thought t-that you would j-jump." Kinakabahang usal ko nataranta naman siya saka agad agad akong dinala pabalik sa sasakyan may nakita siyang bottled water sa may backseat kaya agad agad niyang binigay sakin saka pinainom ako, habang pinapainom niya ako ay hindi ko maiwasan na tignan ang kabuuan ng mukha niya mas maganda pala siya kong sa malapitan. Bigla akong napatigil ng magtama ang paningin naming dalawa.