The Dauntless

Chapter 1

Chapter 1

Encounter

    "We meet again Gretel," giit ng lalaking nasa harap ni Gretel. Nasa likod ng lalaki ang mga kasama nito.

    "Yeah, yeah. We meet again uh... Ano nga ulit ang pangalan mo?" mala sarkastikong tanong ni Gretel sa kanya. Umigting ang panga ng lalaki at mas lalo siyang nainis dahil tumawa si Gretel.

    "Kung gulo ang gusto mo, next time nalang hah. Wala kasi ako sa mood." Umirap si Gretel. Hahakbang na sana siya paalis ng biglang hatakin ng lalaki ang balikat niya.

    "What?" giit niya habang matalim na tinititigan ang kaharap niyang lalaki.

    "I want to fight again."

    "Hah?"

    "But I want a fair fight," dagdag pa ng lalaki. And in a blink of an eye, agad na sumugod ang lalaki kay Gretel gamit ang kanyang kamao.

    "Huy, dito pa talaga!" she said after she avoided the man's fist. Sabay sabay silang sumugod kay Gretel.

    Walang magawa si Gretel, kaya go with the flow lang siya, as usual. Sipa at suntok ang mga atake niya, at natatamaan niya rin ang mga lalaki. Hindi siya natamaan o nasaktan. Naging excited pa nga siya sa nangyayari sa kanya ngayon.

    "Ang titigas talaga ng ulo niyo, hah!" Isa isang bumagsak ang mga lalaki sa lupa. Ngumisi si Gretel nang makita ang mukhang talo nilang mukha. Puno ng pasa at sugat.

    "Bwisit!" siigaw ng lalaking hindi makaupo dahil sa sakit na dinadarama nito.

    "Yan... Yan napala niyo. Kala mo kung sino malakas, eh siya naman pala ang talo. Oh gusto niyo ba ng round 2?" She boasted and laughed as she saw the others run away quickly.

    "Kainis!" Inis na inis ang lalaking natira, hindi siya makatayo kaya mas lalo siyang nainis.

    "Hmph! Buti nga sayo." She patted her black school blazer as she turned around and walked away.

    After the fight, pumunta siya sa Rejo Caffè upang maka pag pahinga siya. Nakakapagod naman kasi makipag suntukan. Pero sanay na siya. Lumaking basagulera si Gretel, pero mula siya sa isang sikat at malaking pamilya ng Velasquez.

    She opened the door and entered the Caffè, dumeretso siya sa counter at sinalubong siya ng isang matangkad at maamong lalaki.

    "I need some red."

    "Coming right up!"

    Umiling na lamang si Gretel at umupo sa pinaka sulok ng Caffè. She recklessly wore out her wig and put it on beside her.

    "Uy, uy, baka may makakita sayo," saad ng lalaki. Dala niya ang order ni Gretel habang naglalakad patungo sa kanya. She just rolled her eyes at him.

    "Here's your 'red'... sweet," he said after he sat down on the chair, facing her.

    "Thanks, and don't call me sweet, Rejo." Kinuha ni Gretel ang black container na order niya. She opened it to check if it's a real 'red' or not.

    "Smells nice and... sweet." Sabay silang tumawa.

    "Oh shut up!"

    "Napa away ba?" Rejo grinned as he leaned his back on the chair. He smirked when he knew the answer by just staring at the look on her face.

    "You don't have to always ask me Rejo, you know me." Gretel takes a sip of her 'red' drink.

    "Put your wig on, I sense someone is coming." Rejo stood up and went to the counter. She then immediately put her wig back on her head.