Let me be your medicine || Pablo X Stell

Mysterious guy

Stell POV

I'm part-time working on a coffee shop of my auntie. And i love working and dealing people.

Marami sa kanila ay tuwang tuwa sa akin dahil masaya daw ako kasama at hindi nakakasawang kausap.

Within my years of working in here may laging nakakapukaw ng attention ko.

He is always on the same spot. Sipping his coffee in an elegant way.

I know it's bad to ogle someone but I can't help it. I tried to approach him but he didn't even flinch.

I assume his a deaf because he has a earplugs on ears so after that i stop approaching him.

I look at my watch and check for the time. When suddenly the chimes rings.

Usually 1 pm ang schedule ng pagpunta nya sa coffee shop. Same order, same spot and same demure.

I really like how he walks in the door.

Baggy shirt with a skinny jeans and converse shoes. A black sling bag and a pair of airpods to his ears.

Wait. Earpods?

So he is not a deaf. What the f***. I though he is.

Him: Uhmm hello.

Yes po sir what's your order.

Him: One americano please.

Is it tall, grande or venti sir?

Him: Grande.

Ok po sir. I will repeat your order sir. One americano grande. A total of 125.00 po.

Him: Here.

Thank you po sir. Please wait na lang po for your order.

Ginawa ko na ang order nya at dali daling binigay ito.

Sir here's your order po. Thank you.

Him: thanks

Pagkasabi nya nito ay nagpatuloy lang sya sa pagtatype sa kanyang laptop.

Nang mapansin nya na nakatayo pa rin ako ay agad syang napalingon.

Nagsorry ako at agad agad na bumalik sa counter.
Habang nasa counter ako hindi ko pa rin maiwasan na hindi tumingin sa kanya.

Ang haba ng mga daliri nya. Yung buhok nya na tumatakip sa mata nya kaya pinipilit nya na ilagay ito sa tenga nya. At yung pag-inom nya sa kape nya.

Nagising ako sa pagdadaydream ng bigla akong binatukan ni josh.

Barista din namin ito pero sya fulltime.

Aray ko naman josh mapanakit ha.

Paano ba naman nakakatakot na yang tingin mo. Kulang na lang kainin mo yung tayo.

Eh bakit ba wag ka ngang ano dyan. Bumalik ka na dun.

Anong bumalik. Ikaw ang umalis na. Malelate ka na sa schedule mo. Diba may pasok ka?

Ohh shhheeemay malelate na nga ako. Salamat joshie.

Hmmm. Sige na alis na.

Dali dali akong nagpalit ng damit. Susulyap pa sana ako sa mysterious guy nang nakita ko na wala na sya sa pwesto nya kaya dali dali na rin ako lumabas para pumuntang school.