Aradan geçen 5 koca ay... Bana kalan ise bir hiçlikti. Olmamıştı, yapamamıştık. O günden sonra uzay uzun süre inkar etmiş alisa ise ona kanıtlamak için elinden gelen her şeyi yapmıştı. Bana sürekli onunla birlikte olmak zorunda olmadığını bebeğe maddi bir yardım sağlayacağını açıklayıp durmuştu fakat kabul etmemiştim.
Çünkü... çünkü yapamazdım belki de benim yüzümden o çocuğun bizim gibi büyümesine izin veremezdim. Ben yaşamaştım olmuyordu, şimdi bir babam olsa belki de her şey farklı olurdu diye düşünürken bir bebeği babasız bırakamazdım. Bırakmadım da... Sesini, gülüşünü, sarılışını unutmaya başlamışken bile pişman olmadım çünkü çocukların hiçbir zaman suçu olmazdı bizim de yoktu.
"Napıyorsun?" yattığım yerde irkilerek arkama baktım Dilem gelmişti doğrularak cevapladım
"Yazıyorum, bir şey mi oldu?"
İç çekerek yanıma yaklaştı, gözleri yüzümü turluyor durum tespiti yapıyordu. Yutkundu "Bir şey olmuş." devama etmesi için beklerken devam etmeyince kaşlarımı kaldırıp mırıldandım "Ee?"
"Ölmüş"
göğüs kafesim hızlanmaya başlayıp ellerim titremeye başlayınca soluklanıp gözlerimi kaçırdım. O değil sakin ol o olsa sana böyle rahat söylemezdi. Gözlerimiz tekrar buluşunca titrek bir nefesle sordum.
"Kim?"
fwjlkmsnakcç< biraz uzun bir bölüm biliyorum :*
oy verirseniz seviniriz pek haketmiyoruz but olsun rhlkfjdvkxd. bayayyyy
tekrar bakmadım bile direkt atıyorum bundan sonra da attığım bölümler bitirmek için olur büyük ihtimal yani çok saapmamak lazım uzatmaya görüşürüz
ESTÁS LEYENDO
my dear fuckbuddy
Novela Juvenil"Arkadaşlar birbirlerinin tatlarını bilmezler Uzay" * 𝐛𝐞𝐬𝐭 𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝖔𝖗 "𝑓𝑢𝑐𝑘𝑏𝑢𝑑𝑑𝑦"
