ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆ 🥟⃢ᬽ⃟𑁍᭓⃝⿴Bienvenidos a diario de 🥟⃢ᬽ⃟𑁍᭓⃝⿴un pilar espero que 🥟⃢ᬽ⃟𑁍᭓⃝⿴les guste. 🥟⃢ᬽ⃟𑁍᭓⃝⿴— Teddy ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆─̸ོཻིིུ̳࿆─̸ོཻིུ̳࿆ᬻཻིཽོུ࿆̳ᬻཻིོཽུ࿆̳─̸ོཻིུ̳࿆
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Tanjiro caminaba en paz con su más preciado pilar, Tomioka Giyuu
Llevaban sobre 3 horas andando, la mañana ya había comenzado por lo cuál todos se habrían percatado de su ausencia
Giyuu dio un suspiro relajante y dirigió su mirada al menor
— Nos acercamos al primer pueblo, aquí se han registrado pocos casos de demonios, podremos parar para comer
Kamado le regaló una sonrisa
— ¿Le apetece compartir soba, Tomioka-san?
Esas palabras fueron suficientes para dejar la cara del pilar de agua completamente roja
Era la primera vez que Tanjiro le veía así pero no le importaba, le parecía tierno
Giyuu carraspeó un poco para recomponer su postura, dejó unos minutos en silencio
— El soba que haces supera mil veces a cualquiera — susurró aunque no tan leve para que Tanjiro le escuchara —
Ahora los roles cambiaron, el de aretes estaba tan rojo que se podía comparar fácilmente a los ojos de Muzan
Todo ese ambiente se disipó cuando Giyuu habló
— Cambiando de tema... — se detuvo un segundo en seco, dejando a Kamado algo confundido — ¿Por casualidad hablaste con Sanemi hace unas noches?
En su tono se podía percatar cierta ira, deduciria Zentisu pero hasta eso lo podía ver el peloburdeos
— No hace falta que ocultes nada... Uzui me lo contó todo
Tanjiro tragó saliva
— ¿Todo...?
Tomioka asintió de nuevo con el ceño fruncido, se acercó al chico y apoyó su mano en el hombro del pequeño