Will our heart beats as one?

Chapter XXVIII 

Tin's POV 

One year na simula nang umalis si Sam. eto ako ngayon tulala sa harap ng laptop ko hinihintay kong kailan sya mag oonline.. 

Flashback 

Christmas day. Everyone is in happy mode.  

Merry Christmas baby ko..mahina kong bulong sa kanya nang bumalik sa kusina si mama nya.  

Merry lang ang Christmas pag andito ka Mhinne ko..naramdaman ko ang kamay nya sa kamay ko sa ilalim ng lamesa. Lihim akong napangiti. 

Nak, tumawag pala si Tita mo..ano daw ba ang plano mu dun sa scholarship na inooffer nya.. akala ko ba pumayag ka na?  

Anong scholarship yun,, bulong ko habang magkasalubong ang kilay ko.  

Ah..eh..kwento ko na lang sayo mamaya..natatarantang sagot ni Sam. 

Pagkatapos naming magnoche Buena, hinila ko sya papunta sa bahay namin. Diretso kami agad sa kwarto dahil maingay sa balkonahe dahil nagrent ng videoke sina papa. 

Now explain,, nasabi ko sa kanya pagkapasok pa lang namin sa loob ng kwarto ko. 

Kasi Tin,,si Tita nagooffer ng scholarship sa college pero sa America yun..nakatungo nitong sagot. 

And? Anong plano mo? 

Hindi ako sasama of course, ayaw kong mapalayo sayo..not again,,at yumakap ito sa leeg ko. 

Talaga? nawala lahat ang inis ko. 

Ou naman,,at nagpuppy eye pa ito..  

Mahal kita, wag mo akong iiwan ha,,and give her quick kiss. 

Her eyes is full of love that time. her smile is seductive at kung hindi ko lang napigilan ang sarili ko, I made love to here that time.. pero I promise that I make our first must be special..

February.... 

Then few days before our anniversary nang marinig kong nagtatalo sila ni mama nya about the scholarship. Nasa labas ako ng pinto that time at kakatok na sana ako when I heared their conversation. 

Ma, ayaw ko talagang umalis.. okay naman ang school na papasukan ko ah,,narinig ko ang boses ni Sam. 

Bakit ayaw mong umalis ha Sam? dahil ba kay Tin? A cold shivering feeling strike at my back. Nilamig ako dahil sa takot. Oh my God,,is this the moment of truth?  

Kala mo ba hindi ko napapansin na sobrang close ninyo? Are you just friend or there's something else going on between you Samantha? 

Narinig kong umiyak si Sam. I know she's scared and so am i. should I be on her side right now? Or should I leave and pretend na hindi ko narinig ang pag uusap na ito? 

Ma mahal ko si Tin,,ayaw ko syang iwan,,sabi ni Sam at naririnig kong hikbi nya.  

Kumatok ako..i don't know where I find the courage to do this pero hindi ko hahayaang mag isa si Sam sa pagkakataong ito. I started this and I need to finish it. 

Pumasok ako when I heared her mom voice. 

Tita, sabi ko at tinitigan sya sa mata. Blanko nakatingin sa akin ang mama nya. napatingin ako kay Sam and smile to her. It's gonna be okay, I mouted. 

Sam, umakyat ka sa taas ng kwarto mo..narinig kong sabi ng mama nya. 

Ma naman, reklamo ni Sam.  

It's okay Sam,, sabi ko para hindi pa sya pagalitan. It's the moment of truth. Naiwan kami ni Tita at nakayuko ako dahil na rin sa kaba at takot.. 

Anong plano mo sa anak ko ha Tin? Napatingin ako sa mama nya. gusto kong maiyak. Hindi pa nga ako nag cacomeout sa parents ko tapos may ganito na agad sa parents ni Sam. pero okay lang kasi para kay Sam naman ito.. para sa aming dalawa.. 

Mahal ko po ang anak nyo Tita,, alam ko pong mali pero mahal na mahal ko po talaga si Sam..naramdaman kong tumulo ang luha sa mata ko. madali koi tong pinahid dahil ayaw kong maging mukhang mahina sa harap ng mama ni Sam. 

Alam kong maayos kang pinalaki ng parents mo. Pero alam mo naman Tin na sa mata ng tao at Diyos mali ang ginagawa nyo ni Sam. narinig ko ang malumanay na boses ng mama nya. 

Alam ko po Tita,, pero nagmamahal lang naman po kami..hindi ko alam kung pano ijajustice ang pagmamahalan namin ni Sam. Pano ko ba ito ipaglalaban kung ang tingin ng lahat ang ganitong relasyon ay isang malaking pagkakamali?

Alam kong mahigpit ako sa anak ko pero ginagawa ko yun dahil sa pagmamahal. Marami akong pinilit na desisyon sa buhay nya dahil iniisip kong iyon ay makakapagpabuti sa kanya. at sa lahat ng desisyon na iyon, sumang ayon si Sam. hindi ako nakarinig ng reklamo pero ngayon, sabay tingin sa akin.. she stood up with her own desisyon. Siguro narinig mo naman kung gaano sya kaderminado na hindi umalis di ba? 

I nod.  

Para sa akin, napakabigat sa pakiramdam na ang gusto mo lang sa anak mo ay mapabuti sya pero hindi nya makita ang point kung yun. Siguro naiisip nyo na ako ang magiging kontrabida sa buhay nyo.. Well I can be either the evil witch or your fairy grandmother.. 

You can have my blessing sa relationship ninyo ni Sam if you can convince her to study abroad, natigilan ako sa condisyon ng mama nya. I know it's a huge sacrifise and if I agree to this setup, I just create a reason para magkaroon ng lamat ang relationship namin. You know how long distance relationship works!!! Well not all RDL end up with happy ending...and for me it's a big NO, NO, NO.. 

Pero I can see in her mother's eyes na seryoso at hindi ito nagbibiro. It took me a minute bago magsink in sa akin ang gusto nyang mangyari. There's a huge debate going on between my heart and mind. As my heart say NO, my mind say Yes.. and it's so difficult being torn apart with those decision. Yung desisyon na ito ang magsesettle sa future namin ni Sam. At pakiramdam ko kahit anong piliin ko sa dalawa, talong talo ako.. 

If I say no, I might not ever gonna get her mom's blessing to be with Sam. Ayoko na ako ang maging reason ng lamat ng relasyon sa pamilya nila. I value family a lot..  

If I say Yes,, then it's a battle of pain, longingness, sadness..and uncertainty for both of us. At ang daming katangungang WHAT IF..and by just thinking of that , makes me afraid..  

Sige po tita, I will convince her..parang may bara sa lalamunan ko ng sinabi ko ang bagay nay un. Isipin ko pa lang na malalayo ako kay Sam ng 5 years.. oh my God five years..para na akong namatay sa sobrang lungkot.. 

Okay,,I trust you Tin..at niyakap ako ng mama nya.  

Salamat po tita sa pangunawa..at tumango lang ito. her mom eyes is full of sadness at naiintindihan ko naman ito.  

Pwede ko po bang makausap si Sam? nahihiya kong tanong.sigurado akong nag aalala na ito kanina pa. 

Sigeh.. wag kang mailang dahil alam ko na ang tungkol sa inyo.. just do kung anong nakasanayan mo dito sa bahay..at naiwan ako sa salas nila. 

End of Flashback. 

Tin, matulog ka na..anong oras na ba? Mag one hour ka nang nakabantay jan sa laptop mo eh.,,narinig kong sabi ni Chloe. 

Parehas kami ng course at school na pinasukan ni Chloe. kung wala nga ata itong babaeng ito, matagal na akong nabaliw sa sobrang lungkot. 

Baka kasi busy sya..maya maya baka nakaonline na rin sya.. sagot ko naman..  

Bahala ka,, matutulog na ako..  

Sigeh.. at matyaga pa rin akong naghintay sa kanya.. 

Ilang years pa .. 4 years pa Sam,, ang tagal tagal pa..miss na miss na kita...hindi ko namalayan nakatulog na pala ako sa harap ng laptop..