1950-1980 yılları arasında geçen bir aşk hikayesi...
........
"Ben kontrol manyağı biriyim... Neden bütün kontrolümü kaybetmiş gibiyim..."
&
Zeren ve Yançı'nın hikayesine hoş geldiniz. 💞
Kitap yetişkin ögeler barındırır! Rahatsız olacakların başlam...
Sınav haftama girene kadar Zeren'i yazacağım, sınav haftamdan sonra da yazarım sanırım. Zaten çok bir şey kalmadı. 15 bölüm falan. İlk Zeren'i bitirmek, ardından diğerlerine devam etmek istiyorum.
Okumaya geçmeden önce bana destek ve beni mutlu etmek için hesaplarımı takibe alabilir misiniz? 🥺 Wattpad; glshyldzmiyy İnstagram; glshyldzmiyy
Keyifli okumalar ;)
🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her vagonu şiire konu bi tren, o. Ve azını çoğunu buhara katarak süzülen, o.
Yaşadığım büyük şokla beraber birkaç dakika boyunca konuşmadım, konuşamadım.
Kelimeler yaşadığım durumu anlatmaya yetmiyordu sanki. Bedirhan ağabeyin bakışları çok uzaklara dalmış, bu gerçeği ilk defa dillendiriyormuş gibi bir hale bürünmüştü.
Sevdiğim adamın öz babası yüzünden kaybettiği kardeşi, yaşıyordu...
"Nerede o?" Diye sorabildim kendime geldiğim anda.
"Bilmiyorum." Dedi. Ona yaklaştım, "Nerede olduğunu bilmiyorsan, yaşadığından nasıl emin olabiliyorsun."
"Bunu ilk öğrenen kişi sen olamazsın, Zeren. Benim için kolay mı sanıyorsun, kardeşim dediğim adamın, kardeşini saklamak? Zorundayım." Ahuşan'ın yaşadığını ilk söylediği kişi bendim ama neden saklamak zorunda olduğunu söylemek istemiyordu. Ya da bana söylemek istemiyordu.
"2 gün sonra gideceğim, O'nun yaşadığından emin olmamı sağlayan adrese gideceğim. O, bu eve girdiği zaman öğrensin Yançı. Ben onunla yüzleşecek kadar güçlü değilim."
"Sakın Zeren, sakın ona anlatma. Benden duysun istiyorum. 2 gün sabret." Söylemesi kolay, yapması çok zor bir eylemdi 'Sabretmek.'
Arkasını döndü ve mutfaktan çıkacakken," Ne zamandan beri?" Diye sordum.
Omzunun üstünden bana baktı. "Bedirhan olduğumdan beri." Dedi, gitti.
Yançı'nın bunları duyduğu zaman vereceği tepkiyi düşündüm, bir sandalyeye oturdum ve 2 bardak su içtim.
Ahuşan'ın yaşıyor olması, nerede olduğunun bilinmiyor olması, Bedirhan ağabeyin ona aşık olması, Yançı'nın hiçbir şey bilmemesi...
Kaç saat mutfakta kaldım bilmiyorum ama Yançı yanıma ilk defa bu kadar uzun süre gelmedi. Sanırım Bedirhan ağabey bilerik onu oyalıyor, kendime gelebilmem için bana zaman veriyordu.
Başımın dönmeye başladığını hissettiğim an banyoya yürümeye başladım. Merdivenlerden çıkarken bulanan midemle beraber elimle ağzımı tutarak banyoya koştum.
