Şuan arabaya binmiş dayım denilen adamın evine gidiyorduk, ona bakarak konuştum
"Adınız neydi?"
"Kerem benim adım kızım"dedi bana dönerek yanımda oturan cüssesinden ayırdım bakışlarımı.Kolu sürekli bana değiyor rahatsız oluyordum.
Yana kayıp ona değmemeye dikkat ettim. Beni anlamış gibi kenarı kaydı.
"Beni nasıl buldunuz,sonuçta onca zaman bulmadınız"dedim soğuk sesimle,derin nefes alıp konuşmaya başladı.
"Kenan evi değiştirince bulmak zor oldu her yeri aradım ama tek bir iz yoktu ama"dedi
Derin nefes alıp verdi tekrar konuştu.
"Bir adam beni aradı,adresi verdi bende şaşırdım tabi"dedi
O adam kimdi benim için neden bunu yapsın?
"Kenan seni okula göndermiyormuş şiddet uyguluyormuş"diyen adama dönmedim.
"Artık yanındayız"dedi bakışları yüzümde gezerken
"Size hiç bir zaman ihtiyacım olmaz
Kerem bey"dedim önüme dönerken
"Senin dayınım yanında olmalıyım"dedi
Başını cama çevirince konuşmaya başladım.
"Dayı olma rolünü sekiz yıl önce oynasaydınız"diyip önüme döndüm
"Böyle olmasını istemezdim"dedi
"Bende istemezdim,kardeşimi haftada bir görür giderim"dedim
"Bizimle yaşamıycak mısın Haziran"
"Benim evim var babam var o en azından beni terk etmedi kötü davransada,yanımda Kenan bey"dedim cama bakarken
Gerçekten böyle miydi yoksa kendimi mi kandırıyorum?
annem beni terk ettiğinde beni yanına almamıştı ama onu almıştı.Demeki belki hak etmemiştim.
Her bebek anne rahmine düşmesinin bir nedeni vardı ama o neden benim
için yoktu.
Konuşmak için ağzını açtığında araba durmuş eve gelmiştik.
Arabadan indiğimde saçlarıma rüzgara vurmasıyla uçuşuyordu.
Onunda inmesiyle, bahçeye adımladık demeki zenginlerdi,kardeşim beni seçmezdi bu hayatı bırakmazdı.
Bu konuda haklıydı.
Kendime simit alacak param yoken ona bakamazdım o kadar param yoktu.
Eve girdiğimizde koltukta oturan
İki kız onyedi onsekiz yaşlarında
diğer iki erkek yirmi yaşlarında vardı.
Karşı koltuğa baktığımda 3 kadın vardı.
"Geç Haziran otur sen,ben geliyorum"diyen Kerem Bey'in dediğini yapıp tekli koltuklardan birisine oturduğumda hepsi bana dönmüştü.
Kerem Bey'in gelmesiyle herkes ona döndü o da yanımdaki koltuğa oturup konuşmaya başladı.
"yiğenim Haziran"dedikten sonra
elini uzatıp koltuktaki sarışın kadını gösterdi.
"senin yengen zeynep"dediğinde kerem bey'in karısı olduğunu anlamıştım.
Diğer iki kadına gösterip
"teyzelerin Esma ve Tuğçe"dediğinde onlara baktım ikiside kumraldı.
Onlar bana gülümseyerek baktığında ben boş boş onların gözlerine bakıyordum.
Kerem Bey yine konuşmaya başladı.
Hiç susmuyordu bu adamcağız
Karşı koltuktan kızları gösterip konuştu.
"Bunlarda teyzenin kızları Elif ve ceylan"dedi
Diğer koltuktaki erkekleri gösterip
"Bunlarda benim oğullarım
Eren ve bartu"dedi
Onlara baktığımda Kerem bey gibi kumraldı,kerem bey'e dönüp konuşmaya başladım.
"İnşallah beni akrabalarınızla tanıştırmak için çağırmamışsınızdır kerem bey"dedim
İlk yüz ifadesi bozulsada sonra gülümseyerek cevap verdi
"Olur mu öyle şey Hazirancım, Zeynep ipek nerde?"dedi
Demeki adı ipekti, annemden kardeşim olursa adını ipek koymasını isterdim.
Çünkü eskiden en yakın arkadaşımın annesinin adı ipekti saçmaydı ama istiyordum.
Evi bir ses doldurunca gelenlere baktım iki adam daha gelmişti.
"Bak bunlarda eniştelerin kazım ve Soner"dedi
Onlar ayakta bekleyip bana bakarken
Ceylan konuşmaya başladı.
"Biz elif ve erenle kalkalım ipeği getirelim"dedi kerem bey kafasını salayınca üçü kalktı,onların yerine kazım ve Soner denilen adam oturdu. hala bana bakıyorlardı.
"Artık kardeşimi görsemde gitsem diyorum kerem bey"dedim kerem bey'e fısıldayarak
Kerem bey yine konuşmaya başladı.
"O nasıl laf kızım ben senin dayınım ayıp oluyor ama"dedi
"Ne oluyorsa olsun"dediğimde ilk kassılsada belli etmedi.
Üst katan sesler gelince oraya döndüm.
Üç tane küçük çocuk inip koşmaya başladı.
Birisi benim klonum gibiydi diğer iki çocukta Tuğçe hanıma benziyordu.
Üçüde koşup kerem bey kazım bey ve Soner beye sarıldı.
Annemin neden beni bıraktığı anlaşılıyordu.
Gözümü ipekten alıp kerem bey'e baktım.Oda ipeğe bakıyordu.
"O zaman yemeğe geçelim"dedi bartu
Herkes onay verince bakışlar bana döndü bende kerem bey'e bakıp konuştum.
"Ben artık kalkayım"diyip çantamı alıp kalktım.
"Size afiyet olsun iyi akşamlar"dedikten sonra kapıya doğru yürüdüm.
Kapıyı açıp dışarı adımladım arkamdan kerem bey bağırdığında ona döndüm, hemen yanıma geldi.
"Daha ipeğe seni anlatacaktık"dedi
"Siz anlatın kerem bey benim işe gitmem gerek, babam evde para bekliyor"dedim
"Tamam bizle kal Haziran"dedi kerem bey
"Size ihtiyacım yok kerem bey"dedim
"Tamam seni eve bırakayım"dedi
biraz düşündükten sonra
"Tamam"dedim
••••••••
Bölümleri çok düşünerek yazıyorum ama güzel şeyler çıkmıyor <33
