قصتى

ذكريات الماضى

الفصل الاول

فى غرفة احدى المستشفيات الخاصه

جلست فتاه متوسطه الجمال على طرف السرير الوحيد الذى يتوسط الغرفه شاحبه .... خائفه....... تتسارع ضربات قلبها كدقات الطبول معلنه عن بدء حرب جديده...... اعدائها هم الاشباح ......... و هى وحيده تماما مكبله باولادها و عادات المجتمع الشرقى الظالم للمرأه الشرقيه......

تحسست بمشاعر متضاربه و بيد مرتجفه بطنها المنتفخ ...... كانت لا تدرى هل هو حنان و حب الام..... ام خوف من مواجهه المجتمع وهم فى احضانها ..... ام هى مشاعر كره و غضب لمن تسبب فى حدوث هذا الامر المشين 

قطعت حبل افكارها صوت الممرضه و هى تسال: ها يا مدام حد من اهلك وصل؟ الدكتوره على وشك الوصول و غرفه العمليات جاهزه؟

انتفضت انتفاضه خفيفه و التفت بنظرها اليها قائله بهدوء حزين: اختى فى الطريق...... ربع ساعه ان شاء الله و حتوصل.

الممرضه بود: تمام يا حبيبتى خدى الجاون ده البسيه بس على الجلد لو سمحتى و انتظرينا على السرير.

مدت الفتاه يدها لتاخذ الجاون و اومات راسها بالايجاب مصطنعه ابتسامه لم تغطى على ملامح الحزن التى تعلو وجهها.

انصرفت الممرضه مغلقه الغرفه خلفها تاركه الفتاه تسبح فى احزانها مره اخرى.

اخرجت الفتاه هاتفها من حقيبتها ببطء شديد و اتصلت باخر رقم فى سجل المكالمات الصادره.

الفتاه: الو . ايوه يا هدير انت فين؟

هدير بحماس : انا خلاص داخله الشارع اهوه يا فاتن.... الدكتوره وصلت ولا ايه؟

فاتن بهدوء : بيقولوا على وشك .. استعجلى بقى علشان حيدخلونى العمليات.

انهت الاتصال ثم اتصلت باختها الكبرى ايه.

فاتن بحزن : ايوه يا ايه اخبار حنان و حسام ايه؟

ايه بهدوء مصطنع: كويسين يا فاتن متقلقيش عليهم بيلعبوا مع العيال اهم.

فاتن بصوت متحشرج و اعين ممتلئه بالدموع : خلى بالك منهم يا ايه هم فى رقبتك لو حصلى حاجه.

ثم تنهدت لتسمع اختها على الجانب الاخر تتحدث بتهكم محاوله تهدأتها: هههه كلنا بنبقى كده و احنا داخلين العمليات متخفيش حتولدى و تقومى زى القردة تانى يوم و ابقى خلى بالك انت منهم.

سكتت فاتن قليلا ثم سالت: حسام خد الدواء فى ميعاده؟

ايه بطمئنه: ايوه متخفيش انا ظابطه المنبه على مواعيد دواه.

فاتن بامتنان: شكرا يا ايه خلى بالك من نفسك و من العيال.

ايه: انت حتدخلى العمليات امتى؟

فاتن بقلق: دلوقتى حقوم البس اهوه.

ايه: تمام هدير وصلتلك؟