Annesinin daha onu doğdu an terk eden Carmen
yaşadığı zorluklardan sonra bir mektup alır
yıllar önce planlanmış,vasi bırakılmış bir mektup.
Bunun üzerine zaman döndürücüsünü kullanarak R.A.B ile hortkuluk avına çıkar fakat geri döndüğünde işler bete...
Zaman döndürücü ile zamanına geri döndüklerinde Carmen hala aynı görünmekle birlikte bitkindi yüzündeki kesik izleri kurumuştu
Regulus'a gelicek olursak biraz yaşlanmıştı hala o hoş gülümsemesi yüzündeydi
Carmen uzanıp boynundan zaman döndürücüyü çıkarttı
"Başardık" dedi neşeyle Regulus
Fakat Carmen durgundu
"Bakalım biz yokken neler olmuş" hala yoldaşlığın olduğu evdelerdi Regulusun odasında aşağıdan ağlama sesleri geliyordu ve bu Carmen için her şeyi daha da zorlaştırıyordu.
"Gel birlikte inelim" dedi Regulus cesaretlendirmek istercesine,ardından elini uzattı.
Birlikte aşağıya indiler
"Ah Regulus" diye atıldı Molly "abini koruyamadık ah ah"
Bu ilk şoku atlatmak istercesine "Dora o nerede?" diye sordu Carmen.
"Dora?Andromeda'nın kızımı? Carmen tatlım iyi misin? Yaşadığın şoku anlıyoruz ama o üç yaşındayken öldü bunu sen de biliyorsun" dedi Arthur
"Ne" diyebildi sadece Carmen gözleri dolmuştu ama gariplik yaratmamak için sadece Regulus'un elinden tuttu ve yukarı çıktılar.
"Abla?" Dedi Harry arkasından
Odadayken Carmen ağlamaya başladı Regulus ona sarıldı "İLK PARODOKSU BULDUK KİM BİLİR DAHA KİMLER ÖLDÜ!" dedi Carmen bağırarak "NASIL ÖLMÜŞ OLABİLİR Kİ" diye ekledi
Arthur kapıyı tıklattı ve ardından içeri girdi
"Carmen istersen seni şifacıya götürebiliriz"dedi
"Bana onun nasıl öldüğünü anlatır mısın?" Dedi Carmen
"Sen de biliyorsun ölüm yiyenler Regulus ile bilinmeyen bir kızı ararken onların evine girip onu öldürdü"diye açıkladı Arthur
"HAYIR HAYIR HAYIR"
"sağol Arthur çıkabilirsin" dedi Regulus onu kovarcasına.
Carmen Arthur odadan çıkınca ayağa kalktı ve pencereye yöneldi.
"Geri kalan hortkulukları bulmalıyız, ONU ELLERİMLE ÖLDÜRECEĞİM"
"Bak şöyle yapalım Carmen ben araştıracağım neler olabilir diye sen de okula devam ediceksin Harry ve arkadaşlarını korumak için içeride de bulunman lazım ve babana olanları anlat sana senin hatırladıklarından farklı olan şeyleri anlatsın eminim ki Dora'nın ölümünden daha kötü bir paradoks yoktur umalım ki başka da büyük bir paradoks olmamış olsun" dedi Regulus
"Peki" dedi sadece Carmen
*bir süre sonra okul yılı başlar* (Fred ve George okuldan ayrılırlar)
Draco Carmen'in yanına gelerek "Çok durgunsun son günlerde anlatmak ister misin?"
Carmen anlatmaması gerektiğini biliyordu Draco'nun babası ölüm yiyendi ve kendi babası gibi ajanlık yapmak için değil gerçekten ölüm yiyendi.
Ama Carmen dayanamadı ve anlattı
"Sen gerçek bir kahramansın" dedi sarılıp teselli ederken
"Dora benim yüzümden öldü ve kimsi onu tanıyamıyor ÇÜNKÜ LANET OLASI ÜÇ YAŞINDA ÖLDÜ ÜÇ"
"Yapman gerekeni yaptın sen dünyayı ele geçirmek isteyen en büyük karanlık büyücülerden birini alt edebilmek için yaptın bunu ve bu yolda feda edilmesi gereken insanlar olucak *daha da çok yaklaşır* bu sene Dumbledore'u öldürmem istendi ve ben bunu yapamam senin kadar cesur değilim *ağlamaya başlamıştı* ama ben bunun için seçildim ben yapmalıyım hayatında ilk defa değerli bir iş yapacağım" dedi ve tıkandı "savaş yakın Carmen çok yakın" diye de ekledi
"Ah Draco bunlar yaşanırken yanında olamadığım için üzgünün"
"Olamazdın zaten seni tanıyorlar onu öldürmeye çalıştığını biliyorlar en azından yüzünü karşılarına çıkmamalısın."
"Haklısın çıkmamalıyım ama çıkacağım"
"Saçmalama seni anında öldürürler"
"Tanıyamazlarsa öldüremezler" dedi Carmen ciddi bir şekilde
"Peki ya nasıl?" draco daha cümlesini tamamlayamadan Carmen asasını çıkartı ve saçına götürdü Saçı kızıldan kahverengiye döndü ve çilleri silikleşti Yanakları birazcık tombullaştı gözleri daha farklıydı Ama renk hala aynıydı onu çok iyi tanıyan insanlar onun hala Carmen olduğunu anlayabilirdi fakat bir kere görmüş kişiler kesinlikle anımsayamazdı
Carmen;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Draco soluklanarak "Yüce merlin!" Dedi
"Farklı görünüyor muyum?"diye sordu Carmen
"Evet hala çok güzelsin"
"Sağol" dedi Carmen normalde kızarırdı ama durum ciddiydi
"Bu neydi şimdi!?" Diye atıldı Draco "bu nasıl bir büyü" diye ekledi
"Gen değişimi"
"Ne?"
"Anneme daha çok benzemişim, gen değişimi ile şu an babama daha benziyorum"
Draco güldü "bana da yap"
Carmen bir an bile beklemeden yaptı
"Haha anneninki gibi saçın kahverengiye döndü"dedi Carmen biraz daha Dracoyu inceledikten sonra "MERLİNİN SAKALI YANAKLARIN AL AL OLDU DUDAKLARIN BÜYÜDÜ GÖZLERE BAK KAHVERENGİ AMA BİRİ MAVİ" ardından kahkaha attı Carmen
"Değiştir bunu" dedi Draco Gülümseyerek
Carmen Dracoyu eski haline çevirdi
"İşte bizim Dracomuz" Gülümsedi
Draco Carmeni öptü
Carmen geri çekilerek "Üzgünüm Draco" dedi ve gitti
