•GÜRÜLTÜ• [Yazım Aşamasında]

•V•

"Elinde bıçakla durmuş, nefesimi kesmek için bekleyen bir celladım vardı artık..."

●●●

(Geçmişten kısa bir parça)

Elimi çeneme yaslamış kantin masasında oturmuş az ilerimdeki Emir 'i izliyordum.

Her hareketi ve mimiğiyle insanı kendine hayran bırakan bu varlığın insan olup olmadığını sorguluyordum kendimce.

"Elimde olsa Biyoloji hocasını bir kaşık suda boğarım!"

Ecem her zamanki gibi, emekli olmasına 1 yıl kalan Biyoloji öğretmenimiz Nilgün Hocaya bildiği tüm lafları sayarken ben Emir 'i pür dikkat izliyordum.

Karşısındaki sarışın kızla gülerek bir şeyler konuşuyorlardı.

Ne konuştuklarını deli gibi merak ederken Ecem birden elini masaya sert bir şekilde vurdu.

Ben korkuyla ona bakarken kirpiklerimi kırpıştırdım.

"Gökçe! Yemin ederimki Nilgün için yeni kazdırdığım mezara onu değil seni gömerim!."

Şaşkınlıkla ona bakarken boğazımı temizledim ve kaybolan sesimi bulup konuştum.

"Okul kapanacak ve sen hala Nilgün öğretmenden şikayetçisin..."

Homurdanarak söylediğim sözlere kahkaha atarak cevap verdi.

"Lan kadın son dakka bana kaşına pircing neden yaptın dedi!? Yetmezmiş gibi yakında başka yerinide deldirirsin dedilan! Ben valla bu kadının evini gece basıp onu boğacağım!"

Ben sessizce gülerken Ecem öfkeyle bana baktı ve kısık bir sesle tehditkar bir şekilde konuştu.

"Gülme."