His NAUGHTY Princess (She's REINCARNATED) COMPLETED

CHAPTER 37

It's been a 2 months since the most chaotic miserable and darkest chapter of my life had happened. Isang linggo na ang dumaan simula nang nalaman ang lahat.

Everyone was shocked those revelations. Hindi inaasahang malaman ng mga royalties ang tunay na dahilan kung bakit nangyari ito sa buhay nila, at pagbabago ng katauhan ni Carrie.

Inaalagaan at pinalaki nila ng mabuti si Carrie simula dumating ito sa buhay nila pero hindi nila ito inaasahan nang ilang taon ay nagbabago ang ugali nito. Hindi sila makipaniwala ng malaman ang katotohanan na siya rin pala nag-plano sa lahat kasama ng kanyang ama.

Dinakip si Carrie ng mga kawal at ikinulong ito instead sa mental ospital ay sa prison dinala, dadalaw lang ang doctors at nurse sa kanya kapag oras na gamutin ito. The King and Queen tried to stop her, but one of my brother's Alexandro still does na dahil delikado baka maulit na naman ang nangyari.

She was sentenced to 10 years imprisonment. And, 2 years medical treatment of her mental condition. And now, I am here together with royalties in the prison to visit her.

"Miss Carrie, may bisita ka." Tawag sa kanya ng isang kawal.

Ilang saglit lang ay lumabas na rin si Carrie kasama umalalay sa kanya ang dalawang nurse at isang doctor.

"Carrie!" sigaw ng mga kaibigan nito habang sinalubong ng yakap napaiyak ito sila except sa ibang royalties na nakangiti sa kanila.

"Anyway, are you okay here, Carrie? Wala bang nanakit sayo?" tanong ng Alistair.

Sa mga napanonood ko kasing palabas, bugbog ang inabot ng mga bagong salta sa selda. Dahil doon, hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-alala sa kalagayan niya kahit may kasalanan siya sa akin.

"Mabuti lang po ako prinsipe Wala namang mananakit sa akin. In fact, ang babait nga nila dahil kinakaibigan nila akong lahat."

Mukha namang totoo siyang sinabi kaya napatango na lang ako.

"If someone will try to hurt you, magsumbong kaagad. Baka may iilan pa rin diyan mainit ang mata sa'yo." Tugon ko naman sa kanya.

Tango lang ang naging sagot ni Carrie sa akin.

"Kung pwede nga lang sana piyansahan ka namin dito para makalaya ka na ay ginawa na namin." Ani ni Alessandro.

"No, prinsipe Alessandro don't do that. I never regret being here. Ang totoo yan unti-unti kong naramdaman ang tunay na kalayaan dito sa loob ng kulungan at ang pagbabago ko."

Her smile is to pure and genuine. Alam kong iyong mga sinabi niya ay ang totoong laman ng kanyang puso't isipan.

"Don't call us prinsipe." saad ni Alessandro.

"Hehe. And besides, hindi naman ako magtatagal dito sa kulungan. Mabilis naman ang takbo ng oras, kaya panigurado madali ang matapos ang sampung taon. And I will never lost hope, because i know that you are all there for me. And You, Alisa. I hope you give a second chance to love him, katulad sa pagbibigay mo sa aking ng second chance at hindi ko na siya aagawin pa sayo." ngumiti itong sabi.

Napatayo ako sa aking upuan tsaka ko siya niyakap ng mahigpit.

"*sob* Thank you dahil b-binigyan mo p-pa ako ng second chance p-pagbabago k-kahit malaking ang kasalanan ko sayo pero ito ngayon niyakap mo ako at tinanggap ng buo. *sob*" hikbi sabi niya. I smiled at her.