မောင်~~30

15.7K 1K 364
                                    

ကွင်းပြင်ကျယ်ကြီးထဲမှလေကတစ်ဟူးဟူးတိုက်ခတ်နေသည်။

ထိုကွင်းပြင်အလယ်မှတော့
အဖြူလေးနဲ့ထင်းနေတဲ့အုတ်ဂူလေးတစိခု~~

အဲ့အုတ်ဂူလေးရှေ့မှလဲ့
အရမ်းကိုလှတဲ့အဖြူရောင်နတ်သားလေး
တစ်ယောက်ကမတုန်မလူပ်ရပ်ကြည့်နေသည်။

လေတိုက်တိုင်းအကျီစလေးကလွှင့်နေပြန်သည်။

ထိုကောင်လေးမျက်နှာမှလဲ့
ဘာခံစားမှမပေါ်လွှင်~~~~

ကွဲအက်သံတစ်ချိုးနဲ့~~

"ကြာခဲ့ပြီး~~ဒါပေမဲ့~
ခွင်မလွှတ်နိုင်သေးဘူး~"

"လွမ်းလား~ မမေးချင်နဲ့
လုံး၀မလွမ်းဘူး~~"

"ဒီဘ၀ကမှကံပါလိုတွေခဲ့ရတယ်"

"နောက်ဘ၀မဆုံချင်တော့ဘူး~~
နာကျည်းလွန်းလို့~~~"

"မုန်းတယ်~~~~~~~~~~"

မျက်ရည်များကအတိုင်းအဆမဲ့
ကျဆင်းနေသည်~~
ဒါပေမဲ့၀မ်းနည်းရိပ်တော့မပေါ်
​မျက်နှာသေ အနေထားနဲ့သာ~~~~~

"ပါး~~ချစ်~~~~"

မပီတပီအသံလေးနဲ့အတူ
ဖိနပ်သံလေးကကီွကီွနဲ့ဆူညံက
အငွေ့ခြေသလုံးဖက်ထားသည်။

"ရစ်လေး~~"

ကလေးငယ်ကိုကောက်ချီခါ~
"ရစ်လေး~~လွမ်းလား~~~"

အုတ်ဂူကိုမေ့ငေ့ပြတော့

အငွေ့မျက်နှာကိုတစ်ချက်ကြည့်ပီး
ကျလက်စမျက်ရည်တွေက
အလိုမကျသလိုလက်သေးလေးနဲ့
သုတ်ပေးခါ~

နူတ်ခမ်းလေးဆူပီးခေါင်းရမ်းပြသည်

{ငါသွေးသားလေးက ငါမျက်နှာတစ်ချက်ညိုးရင်တောင်အလိုမကျရှာဘူး~
မောင်နဲ့တူလိုက်တာ~~ မောင်ရယ်~~}

"မူးရစ်ငွေ့!!!!!!!!!!!!!!!!!"

အနောက်ကအသံကျယ်​ကြောင့်
လက်ထဲကကလေးကတုန်လူပ်ခါ
အငွေ့ရင်ခွင်ထဲတိုး၀င်လားသည်

လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
ဒေါသအပြည့်ခေါ်နေတဲ့ပုံကနေ
ပါးချိုင့်များပေါ်အောင်ရီပြလာသည်။

"မောင်~~~~~~~~
တိတ်စမ်း!ငါသားကိုမအော်နဲ့လို
ပြောထားတယ်လေ!!!"

မောင်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မူ {S2 } Completed   Where stories live. Discover now