On üç saatlik uçuştan sonra inişte derin bir nefes almak istedi. Ama bu şehrin soğuk havası onun yeterince nefessiz kalmasına yetiyordu.
Gergin adımlarla havaalanının çıkışına geldiğinde gelen taksiye binip eski anılarını gömdüğü evin adresini verdi.
Taksinin arka koltuğunda otururken düşüncelere gömülmüştü. Çoğunluğu Haechan ile olan anıları onu oyalamıştı bir süre.
Evin önüne gelmiş, taksi Mark'ı arkasında bırakalı çok olmuştu. Fakat Mark kendisinde o eve girmeye güç bulamıyordu. İçinde bir tür korku vardı. Belkide Haechan hâlâ o evde yaşıyordu. Bunun yerine dar sokaktaki küçük kafeye girdi. İçini ısıtacak bir kahve sipariş verdikten sonra üstündeki kalın ceketinin cebinden telefonunu çıkarttı. Bu sırada apartman girişinin önünde bir hareketlilik oldu.
Mark 2 sene sonra ilk defa Haechan'nı görmüştü. Ama yanında birisi daha vardı? İkisine uzun kaban giyinmişti, Haechan yanındaki kişiden farklı olarak atkı takmıştı. Ve ikisi çok mutlu görünüyordu.
Mark olduğu yerde şok olmuş bir şekilde ikisine bakarken bir süre sonra ikiside gözden kayboldu. Mutlu bir şekilde büyük ihtimalle şehrin ortasında bulunan parka doğru ilerliyorlardı. Peki ama bu adam kimdi?
Mark hemen ceplerini kontrol etti. Anahtarı kaybetmemişti. Vakit kaybetmeden yetkili kişiye bavulunu burada iki üç dakikalığına bırakıp bırakmayacağını sordu. İzin aldıktan sonra hızla apartmanın girişine gidip içeri girdi.
Hızlıca en son kata çıktı. Elleri titrerken ne yaptığının farkına vardı. Yaklaşık olarak 2 sene sonra bu eve adımı atacaktı. Malesefki pek güzel bir şekilde bu evden ayrılmamıştı.
Ya Haechan kilidi değiştirdiyse? Başındaki bereyi hızlıca çıkartıp terini sildi. Durumun gerginliğinden dolayı yaptığı şeyi sorguluyordu. Eve girip ne yapacaktı ki?
Derin bir nefes aldıktan sonra iki elini de kapıya yaslayıp düşündü. Eğer kapıyı açamazsa hemen aşağı inip kahvesini içerken geri dönmek yada burada kalmak arasında seçim yapacaktı.
Tam sakinleşmişti ki apartman kapısının açılıp kapandığını duydu. Hızlı adımlarla genç bir adamın yukarı çıktığını hissedebiliyordu. Saklanabileceği yada kaçabileceği hiç bir yeri olmayan Mark kuruyan dudaklarını diliyle ıslattıktan sonra hızlıca kapıyı açmaya çalıştı.
İki kişinin arasında sadece bir kat kalmışken mark evin kapısını açtı ve ardından sessizce kapattı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
