HMBS [ COMPLETED ] ✓

KABANATA 13

It's been a month na namamasukan ako dito sa Maynila. It was hard but I know I can do this. Ang tigas ng ulo at makulit ang inaalagaan ko. But in one month staying here I master the weaknesses of my boss.  at develop na rin ang pakikitungo nila sa akin simula ng kinidnap si henry. pero sa loob ng isang buwan hindi lang pakikitungo nila ang nagbago sa akin pati na rin ang pagtingin ko. nahuhulog na ata ako kay sir, naging mas malambing na kasi siya sa akin.

Pero alam ko naman ang limitasyon ko may plano sana akong aminin para iniiwasan niya ako, at bawas bawasan niya ang pagiging malambing nito sa akin.

Pero wala akong lakas ng loob at saka lagi siyang babad sa trabaho, kaya isiniwalang bahala ko nalang kukupas din naman ito.

Pero girl this is it, ang favorite day ko! dahil masususklian na ang paghihirap ko.

"Iha,"tawag pansin ni Lola Bering sa akin.

"Bakit ho?"humarap ako kay Lola nandito kasi kami sa kusina naghahanda sa tanghalian ni Henry.

"Pinapatawag ka ni Master sa office niya,"

"Ah sige po, salamat po."tinapos ko muna ang pagliligpit sa mga ginamit ko. day off yata ni sir kaya na sa bahay siya. pumunta na ko sa office ni sir ng nakatapos ako sa pagliligpit.

Sa loob ng isang buwan ko dito alam ko na ang ayaw at gusto ng mag ama. kaya kung iniiwasan ko may time ngang nasigawan ako ni sir dahil lampa lampa ko. nabuhusan ko kasi ang importanteng papeles niya ng kape. inutusan niya kasi akong ilagay sa mesa ayon nasagi ko halos mabingi ako dahil sa mga sigaw niyang sermon.

At ako na rin ang gumagawa ng lunch niya na dala yata sa alindog ko sa pagluluto. Hindi ko talaga maipagkakaila na namana ko sa aking ina ang pagkagaling sa pagluto. kay kumatok ako ng tatlong beses bago narinig ang sagot ni sir Alex.

"Come in,"pumasok naman ako."sir pinapataway mo daw po ako?"tanong habang nakatingin sa kanya na pumupirma.

Kahit na sa bahay nakababad pa rin sa trabaho. Napabuntong hininga naman ako. kaya lumalayo ang loob ng bata sa kanya, dahil wala naman siyang oras para magbonding sa anak ninya. Dapat bigyan niya ng oras ang Anak niya. para magabayan niya. hindi kasi mabibili ng pera ang oras at pagmamahal ng isang tao sana marealize niya sa huli. Sa huli kasi, sila lang naman ang magdadamayan. Pero hindi niya din naman masisi ang lalaki, nagtra-trabaho ito para sa kinabukasan nila.

"Here open that i already added 30, 000 for doing my lunch, and 20,000 for assuring my son's safety and also, thank you for being his mommy. It means a lot."Pang business na tono ni sir sabay abot sakin ng puting sobre. tinignan ko naman ang laman. Iyon lang paglaki ng mata ko sa nakita and about what he said earlier that I did my job properly, melt my heart.

"It's that enough? just tell me if it's not enough. I will add more, just make sure yoo will do you job properly."napatulala naman ako.

"Ah okay na po ito. sobra sobra pa nga eh. maraming salamat sir, pagpalain ka ng diyos."sincere kong sambit at walang paligoy ligoy na niyakap siya.

Ang saya ko! huli ko na narealize ang ginawa ko. bumitaw agad ako ng nagwawala nanaman ang puso ko. napaiwas tingin naman siya sa akin. namumula din tenga at ang mukha ninya.

"Okay lang kayo sir?"pagaalala ko.
tinignan ninya lang ako at tumango."What's our lunch for today?"

"Pakbet para sa mga kabit!" Biro ko bigla nalang dumilim ang awra niya dahilan ng maging bahaw ang ngiti ko. Joke lang eh.

"Pakbet at pritong galunggong po, syempre hindi mawawala ang chicken skin with gravy po,"masigla kong sambit kaya napangiwi pa siya dahil yata sa energy ko.