4ο κεφαλαιο

642 40 2
                                    

Τον πλησιαζω.Ηταν λυποθημος εξω απο την πορτα.Χιλιαδες ερωτηματα περασαν απο το μυαλο μου.Το κεφαλι του ευρεχε αιμα.Τα χερια μου και τα ρουχα μου ειχαν γεμισει απο αιμα.Καλω αμεσως το 166 και λεω την διευθυνση.Μεσα σε 10 λεπτα το ασθενοφορο ειχε φτασει.Τον βαζουν μεσαι και μπαινω.Κατευθεινομασταν προς το νοσοκομειο.Στην διαδρομη σκεφτομουν τι θα γινει.Τι θα πω στην μανα μου?Κοιταω το κινητο μου 6 η ωρα το απογευμα.Ξαφνικα ακουγετα το τηλεφωνο μου.Ηταν η μαμα μου.Δεν απαντησα.Τι να της πω?ναι ξερεις μαμα σου ειπα ψεματα πηγα στον Βαγγελη και οχι στην Ελινα?και τωρα ειμαι στο ασθενοφορο γιατι ο Βαγγελης χτυπησε?Οι σκεψεις μου διακοπηκαν οταν καταλαβα οτι φτασαμε.Τον βγαλαν με το φορειο και τον πηγαιναν στην εντατικη.Εγω ειχα κατσει απεξω.Σε μια στιγμη ηρθε μια νοσοκομα και μου μιλησε:
Ν=νοσοκομα
Ν:ειστε μαζι με το αγορι που μπηκε τωρα στην εντατικη?
Ε: ναι..ειπα με δισταγμο
Ν: ωραια..μπορειται να μου δωσετε τα στοιχεια του?
Ε: εεε ναι..λοιπον τον λενε Βαγγελη Μυρωνα Κακουριωτη,ειναι 19 και  ειναι τραγουδιστης
Ν: ωραια..μου λεει καθως εγραφε σε ενα χαρτι..μπορειται να μου πειτε και τηλεφωνα ηια να ειδοποιησω τους συγγενεις του?
Ε: εμμ..δεν ξερω κανενα τηλεφωνο..λεω απογοητευμενα
Ν: ενταξει...δεν πειραζει θα ψαξω στον τηλεφωνικο καταλογο
Ε: ωραια της λεω με ενα χαμογελο
Ν: ευχαριστω πολυ μου λεει χαμογελοντας και φευγει
Εχω τοοση αγωνια.Το τηλεφωνο μου αα χτυπαει ασταματητα σαν τρελο.Ηταν συνεχεια η μανα μου.Μετα απο λιγο βγηκε ο γιατρος και με πλησιασε:
Γ=γιατρος
Γ: γεια σας..εσεις δεν ειστε με αυτο το αγορι?
Ε: ναι..πειτε μου..ειναι καλα?
Γ: ναι μην ανυσειχητε ολα ειναι εναξει..μια μικρη αιμοραγια ειχε αλλα του καναμε ραματα και ειναι ενταξει μου λεει χαμογελαστος
Ε: μπορω να τον δω δηλαδη?
Γ: ναι αλλα οχι ταραχες και φασαρια
Ε: ενταξει..του λεω χαμογελοντς...σε ποιο δωματιο ειναι?
Γ: στο 69 οπως προχωρατε ευθεια μετα στριβετε αριστερα και ειναι μπροστα σας
Ε: ευχαριστω λεω και φευγω
Διασχιζω τον δρομο που μου ειπε ο γιατρος και φτανω στο δωματιο 69.Μπαινω μεσα και αθορυβα κλεινω την πορτα πισω μου για να μην τον ξυπνησω.Τον πλησιαζω και καθομαι διπλα του.Ενα δακρυ κυλαει στα μαγουλα μου αλλα γρηγορα σκουπιζομαι.Κοιμαται τοσο αθωα.Τοσο γλυκα.Ειναι σαν ενας αγγελος.Πρωτη φορα λεω τοσα γλυκα λογια για εβα αγορι.Τον χαζευα για λεπτα μεχρι που ανοιξε η πορτα και εμφανιστηκε μια γυναικα ενας αντρας και μια κοπελα.Λογικα θα ειναι η οικογενεια του.Σηκωνομαι ορθια και τους πλησιαζω:
Μ=Μυρτω
κα. Γ.= Κυρια Γεωργια
κ. Χ.=κυριος Χρηστος
Ε: γεια σας..ειστε η οικογενεια του Βαγγελη να υποθεσω?
Κα Γ: ναι..εσυ ποια εισαι?
Ε: που να σας ςξηγω τωραα...
Μ: εξηγησε μας...
Κ. Χ. : που ηξερες τα τηλεφνα μας?
Ε: δεν τα ηξερα..απλα η νοσοκομα μου ζητησε τα στοιχεια του και εγω ειπα το ονομα του και μου ειπε οτι θα εψαχνε στον τηλεφωνικο καταλογο..
Κ. Χ. : ενταξει..ποια εισαι ομως δεν μας ειπες μου λεει γεματος απωρια
Ε: ονομαζομαι Δαναη Αναστασιου και απλα σημερα ηρθα να δω τον Βαγγελη και τον ειδα λυποθημο εξω απο την πορτα και πηρα τηλεφωνο το 166 και ηρθαμε εδω..αυτο ειναι ολο
Μ: μαλιστα...ευχαριστουμε για οτι εκανες μου λεει με ενα χαμογελο
Κ.Γ: ναι σε ευχαριστουμε κοπελα μου..σου ειμαστε υποχρεοι
Κ. Χ. : ευχαριστουμε..
Ε: τιποτα...ουτε σιαλως του ειμουνα υποχρεη...
Μ: τι εννοεις?
Ε : δεν παμε εξω καλυτερα να σας τα ξεηγησω για να μην τον ενοχλουμε εδω?
Κ. Χ. : ναι ναι..δικαιο εχεις παμε εξω
Βγαινουμε εξω και ο πατερας του κλεινει την πορτα:
Μ: λοιπον τωρα για πες μας...γιατι του εισαι υποχρεη?
Ε: λοιπον..ακουστε..ηταν Σαββατο βραδυ και εγω περασα απο μια υπογεια διαβαση..οταν λεω βραδυ εννοω 2 η ωρα τα μεσσανυχτα..εγω λοιπον περασα απο μια υπογεια διαβση και ενα παιδι με εριξε κατω και πηγε να με απαγαγει ενω μου ειχε κλεισει το στομα..και λοιπον ο Βαγγελης ετοιχε να περναει απο κει και χτυπησε το παιδι και με αρπαξε και αρχησαμε να τρεχουμε..επειδη εγω μενω Πειρεα και ειμασταν στους Αμπελοκηπους δεν ηθελε να εε αφησει μονη και με πηγε σπιτι με το αμαξι του...αυτο..απο κει τον ξερω..και σημερα ηθελα να ερθω να τιν ευχαριστησω παλι..και βρεθηκαμε εδω..αυτα..
Μ: ουαου..ειναι και ο σωτηρας ο αδελφος μου...
Κ.Γ. : μαλιστα...ωραια ιστορια ειπε και γελασε..
Ε: εγω αν δεν σας πειραζει παω λιγο να τον δω και μετα να φυγω..
Μ: κανενα προβλημα
Χαμογελαω και κατευθεινομαι προς το δωματιο.Μπαινω μεσα και κλεινω αθορυβα την πορτα πισω μου.Τον πλησιαζω και καθομαι διπλα του.Μετα απο λιγα λεπτα ανοιγει τα ματια του και με βλεπει...

Ο φυλακας αγγελος μουWhere stories live. Discover now