Η ώρα έχει πάει 2 και εμείς ήμαστε ακόμη εδώ επίσης έχω πιεί αρκετά. Αυτή τη στιγμή είμαι με την Άντα όρθιες και χορεύουμε μέχρι που νιώθω δύο χέρια από πίσω να με αγκαλιάζουν απο την μέση.
Jack: γεια σου μωρό μου.
Αυτή η φωνή πάντα θα την αναγνώριζα όπως και το άρωμα του. Πόσο πολύ μου έχει λείψει όλο αυτο.
Εγώ: γεια σου και σε εσένα και γυρνάω ώστε να ήμαστε πρόσωπο με πρόσωπο.
Jack: το ξες ότι μου έλειψες πολύ και ότι αν δεν είχε κόσμο θα σε έπαιρνα αυτή την στιγμή.
Εγώ: καλύτερα να φεύγουμε.
Jack: οκ. Αν μπορούσες θα με πήγαινες σπίτι; Ήρθα με τον αδερφό σου αλλά έφυγε και ο Άλεξ είναι απασχολημένος με το κολλητό σου.
Εγώ: ναι φυσικά. Έλα μπες.
Jack: έχω φύγει από το σπίτι όπου εμένα μετακόμισα σε άλλο για να έχω ησυχία και να μην είναι στην πόλη μέσα.
Εγώ: έγινε μου λες και το βάζω στο jps αφού μου είπε που μένει ξεκίνησα να οδηγάω. Αυτός ο δρόμος πολύ γνωστός μου φαίνεται.
Jack: εδώ ήμαστε.
Εγώ: εδώ μένεις;
Jack: ναι γτ;
Εγώ: γτ ακριβώς απέναντι μένω εγώ.
Jack: αλήθεια 😮😮;
Εγώ: ναι. Τέλος πάντων καλό βράδυ.
Jack: καλό βράδυ. Θα τα πούμε στη δουλειά.
Γεια σας λοιπόν αυτή η ιστορία μάλλον 95% θα είναι μικρή.
Αυτό το σπίτι του Jack 👇
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
