" Dara နင္ဒီမွာၾကာဦးမွာလား ”
" ဘာလဲ ငါဒီမွာၾကာၾကာေနလို႔မရတ့ဲအေၾကာင္းအရင္း႐ွိေနလို႔လား ငါ့အိမ္မွာငါေနတာဘယ္ေလာက္ေနေနေပါ့မရဘူးလား ”
" မဟုတ္ပါဘူး နင္အလုပ္ေတြမ်ားေနစိုးလို႔ေမးတာပါ ဘာအေၾကာင္းမွမ႐ွိပါဘူး ”
Dara ဒီကိုေရာက္ေနတာသံုးရက္ေလာက္႐ွိၿပီ Ri အရမ္းေျပာင္းလဲသြားတာကို သိသိသာသာေတြ႔ရတယ္ ေကာင္းေသာေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ေတြးေပမယ့္ ကိစၥေတြကထင္သေလာက္မ႐ိုး႐ွင္းေနတာကိုေတြ႔ရတယ္ အထူးသျဖင့္ Jiyong န့ဲပက္သက္လာရင္ေပါ့၊ Ri က အ့ဲေကာင္ေလးကိုအရမ္းအေရးေပးလြန္းတယ္ အ့ဲေကာင္ေလး ထမင္းေကြၽးမွ ေဆးတိုက္မွ ေရခ်ိဳးခိုင္းမွ လုပ္ေတာ့တာ Jiyong ကလဲ Ri အေပၚမွာလိုအပ္တာထက္ပိုေနသလိုပဲ ငါမသိတာမ်ား႐ွိေနေသးတာလား အခုလဲမနက္စာစားေနတာ ပံုမွန္အေျခအေနထက္ပိုလြန္းေနတယ္
" အစ္ကို ဟင္းရည္ကို ဂ႐ုစိုက္ေသာက္ေနာ္ အစပ္နည္းနည္းမ်ားေတာ့သီးမယ္ နံ႐ိုးကအ႐ိုးမ်ားတယ္ ကြၽန္ေတာ္ႏႊင္ေပးမယ္ေနာ္ ပါးစပ္ေတြမွာေပေနတယ္ သုတ္ေပးမယ္ ေရေသာက္လိုက္ဦး ”
စတ့ဲစကားေတြက တျခားသူအတြက္မသိေပမယ့္ တို႔အတြက္ေတာ့လိုအပ္တာထက္ပိုလြန္းေနတယ္လို႔ခံစားရတယ္။
" သမီး ထည့္စားေလ ဘာလဲဟင္းေတြမႀကိဳက္လို႔လား စားရတာအဆင္မေျပလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ေနမေကာင္းလို႔လား? ”
" မဟုတ္ပါဘူးအန္တီလီ စားလို႔ေကာင္းပါတယ္ ”
" မမေလး ကြၽန္ေတာ္ဘာသြားဝယ္ေပးရမလဲစားခ်င္တာ႐ွိလား မမေလးကိုၾကည့္ရတာ မ်က္ႏွာသိပ္မလန္းဘူး ေနေရာေကာင္းရ႕ဲလား ”
" တို႔ေနေကာင္းပါတယ္ စားခ်င္တာလဲမ႐ွိပါဘူး တို႔ကိုအာရံုမထားပဲ Jiyong ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲေနပါ တို႔အဆင္ေျပပါတယ္ ၿပီးေတာ့တို႔ကသူစိမ္းမွမဟုတ္တာ ”
" ေအာ္.....ဟုတ္....ဟုတ္က့ဲ ”
~ အခုရက္ပိုင္းမမေလးကိုၾကည့္ရတာတစ္မ်ိဳးပဲ အရင္န႔ဲမတူဘူး ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ၾကည့္တ့ဲအၾကည့္ေတြကလဲ တစ္ခုခုလိုအလိုမက်ေနသလိုပဲ ငါဘာအမွားမ်ားလုပ္မိလို႔လဲ ငါပဲအေတြးလြန္ေနတာမ်ားလား ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပေအာင္ေနရမွာ ငါ့တာဝန္ပဲေလ
