Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve t...
Bu bölüm için çok heyecanlandım arkadaşlar sjjdjejd siz de okuyun çabuk. Ama lütfeeeen paragraf arasına yoru yapmayı ve oylarınızı bırakmayı unutmayın. Siz bölümle, ben de bu karşılığınızda mutlu oluyorum. 🤍 7 K oyu da görmeyi isterim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gazel ve Behram güzelliğine bayılmışım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme girmeden önce yıldızlarımızı bırakalım. ✨
Bölüm 55: "YIKIMIN ARDINDAKİ GÜRÜLTÜ."
Sanki annemle beraber sevgisiz geçen tüm o yılları da kaybetmiştim. Artık, annem de öldüğüne göre çocukken sevilmediğimi bilen kimse kalmamıştı.
"Mila, meleğim..."
Melek.
"Hazer..."
"Canım benim?"
"Annem de... Tüm her şeye rağmen ölünce melek olmuş mudur?"
Dünya da ne olursa olsun öldüğünde melek oldu, diyebilir miydim ona? Neden ölünce yaptığı, kötü hissettirdiği tüm o anlar uçup gitmişti? Neden zaten hayatımda hiç olmamasına rağmen onu kaybettiğimden ötürü ağlıyordum?
"Olmuştur güzelim."
Hıçkırığım, dudaklarıma yasladığım parmaklarımın arasından kaçtı ve beyazlığın içinde yankı yaptı. Soğuktan kıpkırmızı olmuş elim, annemin saçlarında dolaşırken, "Kır düşmüş saçlarına," dedim farkında olmadan. Leo az ileride, hâlâ ağlıyordu. "Babam öldüğünde saçlarında hiç beyaz olduğunu hatırlamıyorum. Gençti, babamın kaç yaşında öldüğünü biliyor musun Han?"
Ellerini gövdeme sardı. Ne zaman gelmişti ki buraya? Annem öldükten kaç dakika sonra varmıştı yanımıza. Leo... Bu küçük hıçkırık sesleri onun muydu? "Mezar taşında görmüştüm," dedi.
"Yir... Yirmi sekiz. Seni tanıdığım yaşta ölmüştü babam Hazer. Otuz bile olmadan."
Kar yağışını durdursam... Tanrım, biliyorum, gücüm yetmez ama durdursam annemin teni yine bu kadar soğuk olur muydu? Öldükten ne kadar sonra böyle buz gibi oluyordu? Gözyaşım seğiren elmacık kemiğimden düşüp annemin saçlarında kayboldu. "Mila," dedi Hazer, elleriyle belime bir daha kuvvet uygulayıp beni geriye çekmeye çalışırken. "Hadi, bırak, doktorlar alsın anneni..."
