ပန်းခရေပုံပြင် (The Story of Star-Flower)

Part-14

Zawgyi

~~ပန္းခေရပံုျပင္~~
(The Story of Star-Flower)
အပိုင္း(၁၄)

မူန္ရီေဝဝါးေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္...

ျမဴခိုးေတြလား... ႏွင္းမူန္ေတြလား မသိ။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး လႊမ္းၿခံဳထားေလေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရပါ။

တဟူးဟူးတိုက္ေနေသာ ေလေျပတို႔ကလည္း ႏူးညံ့သေယာင္ႏွင့္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျပင္းထန္လြန္းလွျပန္သည္။ ေရွ႕ကိုသာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေလ်ွာက္လွမ္းေနသည့္တိုင္ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း သူမသိပါ။

ဟိုး.. အေဝးမွေခၚသံလိုလိုၾကားေနရျခင္းက သူ႔စိတ္ကို စြဲညိွဳ႕ေနသေယာင္။ ေလႏွင့္အတူ စိတ္အစဥ္တို႔က လြင့္ေမ်ာေနေတာ့၏။

ေခၚသံလား.... ေလတိုးသံလား...

သူဇေဝဇဝါျဖစ္ေနစဥ္မွာ ျမဴခိုးေတြၾကားမွ ရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရသည္က ခေရပင္ႀကီးတစ္ပင္။

ထို႔ေနာက္ သင္းပ်ံ့ေသာရနံ႔တို႔က သူ႔ဆီႏူးညံ့စြာ လြင့္စင္လာျပန္၏။ သူျမတ္ႏုိးစြာပင္ မ်က္ဝန္းစံုမွိတ္လ်ွက္ ၿငိမ္သက္စြာ ရူရူိက္ေနမိ၏။ ထို႔ေနာက္ မ်က္ဝန္းျပန္ဖြင့္ခ်ိန္တြင္ ခေရပင္ေအာက္တြင္ သူျမင္လိုက္ရသည္က..

"ဟင္..."

တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြေနေသာ ခေရပန္းေတြၾကားမွ အျဖဴေရာင္ အရိပ္ေလးတစ္ခု။ အံ့ၾသမွင္သက္စြာ ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း သတိဝင္လာေတာ့ သူ႔ႏူတ္ဖ်ားက နာမည္ေလးတစ္ခုကို နာက်င္လြန္းစြာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္။

"ပန္းခေရ..."

ဟုတ္ပါသည္.... ခေရပင္ေအာက္တြင္ ရပ္ေနသည္က ယေန႔တိုင္ သူ႔ရင္ကိုျပင္းစြာ ကိုင္လူပ္ေနေသာ မိန္းကေလး။

သူမက.... ပန္းခေရတဲ့

ကံၾကမၼာေၾကာင့္ ညစ္ေထးခဲ့ရရွာသည့္ ပန္းတစ္ပြင့္သည္ အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးကိုသာ အၿမဲဝတ္ဆင္ၿပီး ျဖဴစင္စြာရယ္ေမာႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါရဲ႕...

အခုလည္း သူမသည္ အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးကို ဝတ္ဆင္ထားျပန္၏။ ရုိးစင္းလြန္းေသာ ဒီအလွတရားတို႔က ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သူမွင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနရဆဲ...