'ဘယ္သြားေနတာလဲYiboဒီကိုျပန္လာခဲ့ကိုယ္ေျပာေနတာၾကားလား'
XiaoZhanေျပာေနတာကိုYiboၾကားေနေပမယ့္မၾကားသလိုေနၿပီးXiaoZhanနဲ႔ေဝးရာကိုထြက္သြားလိုက္တာကXiaoZhanကိုပိုၿပီးစိတ္တိုေစတယ္။Yiboဆီအျမန္ေလ်ာက္သြားၿပီးလက္ကိုဆြဲကာအိပ္ခန္းထဲေခၚသြားလိုက္တယ္။
'ကြၽန္ေတာ့ကိုလႊတ္ေပး'
XiaoZhanလက္မွလႊတ္ေအာင္Yibo႐ုန္းေပမယ့္မရခဲ့ဘူး။အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔Yiboကိုအိပ္ယာေပၚတြန္းလဲလိုက္တယ္။
'Yiboစိတ္ေလ်ာ့ၿပီးကုိယ္ေျပာတာအရင္နားေထာင္ကိုယ္မင္းကိုအရင္လိုနာက်င္ေအာင္မလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုတာမင္းသိပါတယ္။အဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ္ေျပာတာကိုအရင္နားေထာင္ေပးေနာ္'
YiboဘာမွမေျပာဘဲXiaoZhanဆီကအၾကည့္လြဲလိုက္သည္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြမ႐ွိဘဲဒီလုိအေၾကာင္းအရာကျဖစ္လာစရာမ႐ွိဘူးဒါေၾကာင့္အေနာက္ကိုနည္းနည္းေလာက္ျပန္ၾကည့္ရေအာင္..........
(ဒါကိုအစကထည့္မေရးေတာ့ဘူးလုပ္ထားေပးမယ့္authorကေရးထားေတာ့လည္းထည့္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္)
Flashback................
'ZhanZhanဘယ္မွာလဲဟင္'
'အလုပ္မွာဘာျဖစ္လို႔လဲ'
'ဒီေန႔အိမ္ကိုေစာေစာျပန္လာလုိ႔ရမလား'
'Sorry Yiboကိုယ္ဒီေန႔ညေနာက္ထပ္meeting႐ွိေသးတယ္'
'အင္း...အ့ဲဆိုဂ႐ုစိုက္'
XiaoZhan phခ်လိုက္တာနဲ႔Yiboရဲ႕မ်က္ႏွာကညိဳးငယ္သြားတယ္။
'ကြၽန္ေတာ္အရမ္းအထီးက်န္တယ္ဆိုတာသိရဲ႕လား'
Yiboတုိးလ်စြာေရရြတ္ရင္းသူ႔ဒူးေပၚေမးတင္ကာသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
XiaoZhanကညတိုင္းလိုလိုေနာက္က်မွျပန္လာၿပီးသူ႔ရဲ႕အခ်ိန္အကုန္လံုးကုိအလုပ္မွာဘဲကုန္ဆံုးတာရက္အနည္းငယ္ၾကာခဲ့ၿပီ။XiaoZhanနဲ႔အတူတူႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိဖို႔ကပိုၿပီးခက္ခဲလာသလိုဘဲ
ဒီကိစၥကိုYiboအေတြးလြန္ေနတာသိေပမယ့္လည္းသူမေတြးဘဲမေနႏုိင္ခဲ့ဘူး။XiaoZhan သူ႔အေပၚေျပာင္းလဲလာတယ္လို႔သူထင္ေနမိတယ္။
'အာ....Yiboေလ်ာက္မေတြးနဲ႔ZhanZhanကိုယံုၾကည္ရမယ္'
Yiboေခါင္းကိုခါကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးသူ့အေတြးေတြကိုရပ္တန္႔ရန္တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ႔ထြက္သြားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
Daddy 🔞⚠(Completed)
FanfictionThis is not my own story.I'm just translating this book.Full credit to original author.
