FÜHRER·ᴰᵉˢᵗᶦᵉˡ

FINAL

sen... Sen bunu cidden yaptın mı? Yani beni kandırdın?”

Castiel, dean'e doğru yaklaştıkça dean geri gidiyordu. Neyden bahsettiğine dair hiçbir fikri yoktu. Tek bildiği şey şuan çok korkuyor oluşuydu.

“neyden bahsediyorsun. Hiçbir şey anlamıyorum”

Castiel, Dean'in çenesini sıkıca kavrayarak duvara yapıştırmıştı onu.

“yine masum rolünü mü oynayacaksın? Bunu yaptığıma inanamıyorum. Sana güvendiğime inanamıyorum. Sana bir kere bile elimi sürmezken, sana kötü davrandığım zamanlar için üzülürken sen gidip luci'ye verdin mi? Yani o iki askerle olan şey de bir oyun muydu? O titremelerin, yıkılmış hallerin hepsi yalan mıydı?”

Dean duydukları karşısında şaşkına dönmüştü. Hiçbiri yalan değildi.

“ben bunların hiçbirini yapmadım efendim. Lucifer bana zorla...”

Cümlesine devam edememişti. Gözlerinden akan yaşlar castiel'in eline damlıyordu. 

“sana zorla ney?”

Castiel elini çekmişti. Bu olabilir miydi? Abisi bunu yapabilecek kapasiteye sahip biriydi.  Bir kaç adım geri attı. Duvarın aşağısına doğru sinmiş, ağlayan çocuğa baktı. Onun ağlaması, castiel'in kalbine farklı hisler yaşatıyordu. Neydi bunun tanımı? Aşk mı? Acımak mı?

Bir kaç dakika boyunca olduğu yerde bekledi. Abisinin böyle şeyler yapan biri olduğunu biliyordu. Karanlık da olsa yalan söylediğine dair bir şeyler görmemişti belki de çok dikkatli bakmamıştı. Buna rağmen ona inanıyordu.

Çocuğun tam karşısında dizleri üzerine  çöktü. Içinde birikmişlikler vardı. Tutamıyordu kendini ağlıyordu.

“ben özür dilerim dean. Her şey için. Seni ailenin yanına götüreceğim”

Ağlaması şiddetlenmişti. Dean castiel'e doğru uzanarak ona sarılmıştı. Bu adamın özünde iyi biri olduğunu çok iyi biliyordu. Tek suçu yanlış bir ailede doğmuş olmasıydı. Yanlış büyütülmüş, yanlış yönlendirilmişti.

“seni götüreceğim dean. Bunları haketmiyorsun. Sadece şuan uyuyalım”

Castiel kendisine sarılmış olan dean'i sıkıca tutup kaldırmıştı. Yatağına yatırıp üstünü örtmüştü. Kendisi de yerde yatmak için eğilerek iken dean kolundan tutarak buna engel olmuştu.

“burada, benimle yat. Yer çok soğuk”

Castiel kalbinin daha da açıldığını hissetmişti. Yanına kıvrılarak uyudu. Ikisi de şimdiye kadarki en huzurlu uykusunu çekiyorlardı.

Sabah olduğunda castiel erkenden evden ayrılmıştı. Dean'i birilerine yakalanmadan götürmenin bir yolunu bulmalıydı.

Dean ise mutlu bir şekilde uyanmıştı. Castiel yanında uyuduğu için biraz geç uyumuş olsada (heyecandan) çok güzel bir uyku çekmişti. Castiel ona kahvaltısını çoktan getirdiği için odadan çıkmak zorunda kalmamıştı. Yemeğini yerken ailesini hayal edip durmuştu. Fakat mutluluğu çok sürmemişti çünkü kapının yakınından lucifer ve Michael'ın sesi geliyordu korkuyla elbiselerin olduğu dolaba saklandı.

Kapı tahmin ettiği gibi açılmıştı.

“kesin öldürüp bir yerlere gömmüştür”

“neden öldürsün luci çocuğa karşı bir şeyler hissetmiyor bir sürtük olduğunu öğrenmesi bir şeyi değiştirmez.”

“öyle hızlı hızlı yukarı çıkınca bende öldürür sanmıştım.”

“luci bazen geri kafalının teki oluyorsun gerçekten. ”