Birinci bölümümüz hayırlı olsun iyi okumalar umarım beğenirsiniz~★彡
9 Haziran~17:46 "Ah sonunda" dedim ve tezgaha yaslandım. Yaz mevsiminin başlarındaydık, hava güzeldi. Tek başıma Japonya'da yaşıyordum, güzel bir mahallede güzel iki katlı bir evim vardı. Geçinmek için part-time (yarı zamanlı) bir işte çalışıyordum. Yani garsonluk yapıyordum. İşim fena değildi, mesai saatlerim çok uzun değildi ve gelirimde geçimi sağlamak için yetiyordu. Ben bunları düşünürken güzel mochi kokusunu içime çektim. Yemek yapmakta iyi değildim ama anlık hevesimle mochi yapmıştım. (bu arada mochi Japonya'da meşhur bir tatlı aşağıya fotoğrafını koydum)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ee bari o kadar uğraşıp yaptım, bari tatmalıyım. Çilekli olan mochiden bir ısırık aldım. "EWW BU NE?" Tamam yemek yapmakta çok kötüyüm ama bu kadar kötü olduğumu düşünmemiştim. Yaptığım mochi baya kötüydü, tuzlu olmuştu ve sertti. "Ugh bide bundan 2 tepsi yapmıştım, gerçekten inanmıyorum." "Bu kadar yiyemeyeceğim kadar kötü olan mochiyi napacağım?"diye düşünürken aklıma bir fikir geldi. "Neden komşuma götürmüyorum?" Zaten gıcık birisi erken saatte kaykayı ile evinden çıkıp genellikle geç saatlerde eve geri dönüyor, ayrıca tavırları sinir bozucu. 'Tamam" dedim içimden. Kirlenmiş mutfak önlüğümü çıkardıktan sonra üst kata çıktım. Güzel bir t-shirt ve şort giydim. Sonrada aşşağı kata indim ayakkabımı giyinip mochi tepsisini, telefonumu ve anahtarlarımı aldıktan sonra evden çıktım. Komşumun evinde doğru yürümeye başladım ve bahçe kapısının önüne gelince durdum ve kapıyı çaldım. "Ah, evde olmama ihtimalide var genellikle eve geç gelirdi ama ben yinede burada dikilip kapıyı çalıyordum, yinede bu tek şansım, bu kadar yiyemeyeceğim kadar kötü olan mochi ile bişey yapamam" diye düşündüm. Biraz sonra evden siyah saçlı yeşil gözlü bir erkek evden çıktı ve bahçe kapısını açtı.
-Ha? -Ah merhaba ben y/n l/n yan komşunuzum 14 numarada yaşıyorum. "Yani?" dedi, Miya göz devirerek açıkçası kimseyi pek taktığı söylenemezdi. "Bu mochileri evde yaptım ama tek başıma yaşadığım için bunlar bana çok fazla, sizede ikram etmek isterim" diyip mochi tepsisini uzattım. Miya garip bir şekilde baktı. -Ugh seni slime! ben böyle sağlıksız beslenmem. Sinirlenmiştim içimden "Ha slime mı?" diye geçirdikten sonra anlık gelen cesaretimle Tepsiden bir mochi alıp Miya'nın ağızına tıkadım. (y/n aşkım yürek yemişsin) İki tepsiyide Miya'nın eline tutuşturup koşmaya başladım. O kadar hızlı koşuyordumki nereye gideceğimi şaşırdım evimi geçmiştim ve artık geriye dönemezdim "Ugh naptım ben"diyordum içimden. Koşmaya devam ederken birisine çarptım, yere düştüm. "Şimdide bununla mı uğraşacaktım? İnanamıyorum gerçekten ahh"Ayağa kalkınca baktım ki mavi saçlı, kaylaylı birisine çarpmışım, çarptığım kişi konuşmaya başladı, aslında benimle yaşıt gibiydi.
-İyi misin bacağın kanıyor. Hemen bacağıma baktım, evet gerçektende bacağım kanıyordu. +LANGAAA Birisi bağırıyordu, o çocuk ve ben bağıran kişiye baktık. Bağıran kişi hala bağırarak bize doğru koşuyordu, en sonunda yanımıza gelince bağırarak koşan kırmızı saçlı çocuk durdu, soluklanmaya başladı. Sonrada bana çarpan mavi saçlı çocuğu omuzlarından tutup dürterek söylenmeye başladı. +LANGA İYİ MİSİN? -Evet Reki ben gayet iyiyim ama çarptığım kız iyi değil. Şimdi bakışlar bana döndü ben ise kanayan bacağımı düşünüyordum ne desem bilemedim. Reki: Merhaba ben Reki buda Langa. İyi misin gerçekten özür dileriz. -Memnun oldum Reki ve Langa bende y/n. Sanırım iyiyim çok abartılacak bişey değil. Langa: y/n sana çarptığım için çok üzgünüm ayrıca senin için, yapabileceğim bir iyilik var mı? Ben tam söze başlayacakken arkama bakıp uzaktan kaykayı ile bize doğru gelen Miya' yı farkettim. "Siktir" dedim içimden. -Reki Langa şimdi kaçmalıyız! Reki&Langa: Ne? -Bakın çocuklar bana yapabileceğiniz en büyük iyilik bu hadi hızlı olun sonra anlatırım uzun hikaye. Langa: Ama y/n bacağın kanıyor koşamazsın. -Biliyorum ama bir şekilde koşmalıyım. Langa: Hayır y/n bu benim hatamdı bunu telafi etmeliyim sırtıma bin. -Ne? dedim. "Ama başka çaremde yok" diye içimden geçirdim. Reki: Evet y/n acelen varsa bunu yapmalısın -Evet acelem var çünkü o bana doğru geliyor. Kabul ediyorum hadi Langa.
