ယူဂ်င္းနဲ႔ဆက္ဆံေရးစိမ္းသက္သြားၿပီးသုံးရက္အၾကာ။
ဝင္လာတဲ့စာတိုေလးကိုၾကည့္ၿပီးဘတ္ခ္ဟြၽန္းတအံ့တဩျဖစ္သြားသည္။ယူဂ်င္းဘက္ကစၿပီး သူ႕ကိုစာပို႔လာျခင္းေၾကာင့္ပင္။
'ဘတ္ခ္ဟြၽန္း ေခါင္မိုးထပ္ကိုလာခဲ့ေပးပါလား။ ငါနင့္ကိုေျပာစရာ႐ွိလို႔'
အတန္းခ်ိန္လဲမစေသးတာေၾကာင့္ ယူဂ်င္းေခၚရာ ေခါင္မိုးထပ္သို႔တက္လာခဲ့တယ္။
ေခါင္မိုးထပ္တံခါးကိုဖြင့္လိုက္တာႏွင့္ ဝရံတာလက္ရန္းကိုမွီကာရပ္ေနသည့္ ယူဂ်င္းကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ယူဂ်င္း"
"ေရာက္လာၿပီပဲ"
ယူဂ်င္းတက္လာသည့္ဘတ္ခ္ဟြၽန္းမ်က္ႏွာကိုျမင္ရတာ ရင္ထဲမွာအေတာ္ကိုပူေလာင္ေနရတယ္။သူခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ အၾကင္နာ၊ အယုအယေတြကို ေ႐ွ႕ကလူသားကရေနတာတဲ့ေလ။
"နင္ငါ့ကိုဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ"
"နင္နဲ႔ဆရာပတ္တြဲေနတာလား"
"ယူဂ်င္း..."
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလန္႔သြားမိတာအမွန္ပင္။ အခုလိုေပၚတင္ႀကီးေမးလာသည္က သူတစ္ခုခုကိုသိေနသလိုပင္။
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္လန္႔သြားရတာလဲ"
"နင္ဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ငါဘယ္လို သိတာမသိတာထက္ တစ္ခုပဲေျပာခ်င္တယ္"
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းစိတ္ထဲေတာ့အနည္းငယ္စိုးရိမ္ေနမိသည္။ သူနဲ႔ကိုကို႔ဆက္ဆံေရးကအခုလိုမ်ိဳးႀကီးလူမိသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးေတာင္မေတြးခဲ့ဘူးေလ။
"နင္ ဆရာပတ္နားကထြက္သြားလိုက္ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ငါ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို နင္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္မ႐ွိဘူး ယူဂ်င္း"
"ငါကစြက္ဖက္ေနတာမဟုတ္ဘူး နင့္ကိုအၾကံေပးေနတာပါ"
ဘတ္ခ္ဟြၽန္း ယူဂ်င္းကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
"ငါေျပာသလိုနင္လုပ္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း"
သူမထိုတစ္ခြန္းသာေျပာၿပီး တံခါးဖြင့္ကာေလွကားေတြအတိုင္းဆင္းသြားခဲ့သည္။
ČTEŠ
BREATHER
FanfikceStory between teacher and student. Crd art to owner. Mini story. ✅Unicode ✅Zawgyi
