__________________
"Belki çok hastalıklı ve iğrenç bir şey, insanın kendisinden sekiz yaş büyük bir akrabasına aşık olması... Ne aptalım ben. Değil mi Kacchan..? Sende benim kadar aptal olabilir misin?"
İzuku titreyen ellerini arkasında gizleyerek...
İkisinin ortak girdiği futonda beraber sarılarak izledikleri bu film bir hayli üzücüydü, İzuku ağlamaktan beter olmuş, sümükleriyle doldurduğu peçeteler yetmezmiş gibi Katsuki'nin sweatini de gözyaşlarına bulamıştı.
"Sana üzücü bir film izlemeyelim demiştim İzuku."
İzuku burnunu çekti ve somurttu, sarışın bunu oldukça sevimli bulmuştu. Kim bilir hastayken nasıl halde olurdu?
"Gerçekten o kadar mutlu biteceğine inanmıştım ki! Bu seneryoyu yazan kişiden acayip nefret ettim. Üzücü şeyleri hiç sevmem..."
"Bende..."
Tıpkı bir sigara paketinde kalan son dalı içmek gibiydi bu hüzün.
Katsuki Yeşil saçların arasından doğru başını öptü oğlanın, mis gibi kokan saçları öyle huzur vericiydi ki. Katsuki İzuku'nun kollarında, kokusu ve bedeni ile ölmek için her şeyi verirdi.
"Eğer bir sonum olsaydı, burda olsun isterdim."
Demeden edemedi. Kim istemezdi ki uğruna öleceği aşkının kollarında bir son hayalini.
"Bu gece... Gidiyorsun değil mi..?"
İzuku sorduğu soruyla boğazında oluşan yumruyu daha çok hissederek, elinde buruşmuş peçetesine sümkürdü. Kızaran gözleri filmden çok başka bir şeyin acısına yanmıştı belki de.
"Gidiyorum..."
"Gideceğim Sevgilim, gideceğim lakin dudaklarımda nemlendiricinin dokusu, üstümde yıkandığın şampuanının kokusu, kalbimde ise aşkınla gideceğim."
"Beni sık sık ziyaret edersin değil mi..?"
"Evet, elbette. Seni hiç aksayacak halim var mı? Sigaradan daha fazla bağımlılık yaparken bana..."
Alabileceği en güzel iltifattı sanırım bu sözler... İzuku yutkundu ve dolu gözleriyle birlikte kocaman gülümsedi sarışına.
"Acı verici..."
Gülümseyen suratının kasılışı, kendini gülmeye zorlarken söylediği bu kalp yaran sözler. Zor.
Katsuki ağlamaya başladı ve oğlanı kucağına doğru çekerek, kafasını göğsüne yaslayarak sıkıca sarıldı oğlana. Ardından ikisi de hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı. Sarışının ağzında laflar tekrar edip dururken, İzuku hıçkıra hıçkıra ağlamasını sürdürdü...
"Özür dilerim İzuku... Özür dilerim..."
________________________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dünya eskiden mutluydu, lakin şimdi gezegen tamamıyla depresyona girmiş.
