The Missing Princess

CHAPTER 26 < GARDEN >

CHAPTER 26   : GARDEN

Nandito ako ngayon paglalakad kanina pa ako gising 5:00 nong Nagising ako

Ngayon ay Alam kung klase na pero dinalang ako pumasok ayaw kulang tinatamad ako ngayon

Pumunta ako sa cafe

Wala pang tao nagorder na ako

Pagkatapos naghanap ako ng lamesa ng makahanap ako ay kumain na ako

Maya Maya ay natapos narin akong kumain

Lumabas na ng cafe at naglakad lakad ulit nililibot ko kasi itong buong academy

BTW pangalan ng academy
Ay

Crystallight Academy

Padami ng padami ang studyanre maybe lunch na ngayon

Habang paglalakad ako napad pad ako sa isang garden teka hindi ito pamilyar ahh kaya pumasok AKO doon ng

Makapasok ako Angganda dito kanino kaya ito

Pumunta ako isang puno at sumandal dun at umidlip muna

EZIKIEL CHAT POV

Lunch time na kaya lumabas na kami pero dina ako pumuntang cafe dahil pumunta ako sa garden na ako lang ang nakakaalam wala pa akong pinapunta dun iyon ay hidden garden nilagyan kodin iyung barrier para walang makakita
Isang secret garden

Ng makarating ako dun ay pumasok na ako pero nagtaka ako dahil may babae doon na nakasandal sa puno paanong

Lumapit ako don pero pamilyar saakin kaya ng makalapit ako doon ay hindi ko makita ang buong mukha niya dahil natatabonan ito ng buhok kaya yung buhok niya ay nilagy ko sa gilid ng tenga niya

Ng mkita ko ang buong mukha ay doon kolang nakilala

Pinagmasdan kolang ang kanyang mukha

Para siya buhay na Manila na natutulog napakaganda. Niya

May maninipis na kilay

At maikling pilik mata

At matangos na Ilong

At mala pinkish lips

Staring is rude"  malamig na saad niya gising napala siya

What are you doing here" malamig na Saad ko habang nakatoon sa binabasa ko

And this is my garden" dugtung ko ulit

I don't know na sayo ito napadpad lang ako dito" saad niya

Pero paano may barrier to

At walang makakita din dahil isang ito ng nakatagong garden and secret garden

Tumingin ako saknya sakto ring tumingin din saakin nagkatitigan kami

Ang mga mata. Niyang malapurple at White na siya lang ang meron niyan

Pero umiwas din siya kaagad

Malaki ang pinagbago niya

Dahil noon ang mga ngite niya sa labi na kahit nasasaktan ngumingite parin

Pero

Ngayon ang mag ngite niya ay nakakakilabot dahil isang ngite palang niya Hindi mona yun gugustuhin pang makita

At ang mga mata Niya na punong puno ng mga imosyon na masaya pero ngayon

Ay napakalamig na titig palang niya na para kang binabalutan ng yelo