အနှောင်ဖွဲ့🍂 uni+zaw(Completed)

အနှောင်ဖွဲ့ 🍂(uni+zaw)

နာကျင်မှုဟာ သိပ်ပြီးနက်ရှိုင်းလာရင်
ငိုလို့မရတော့ဘူး ။

နှလုံးသားကိုဖယ်ထုတ်ပြီးမှ ဝင်ရတဲ့မြေအောက်ခန်းမှာ မျက်ရည်မရှိတော့ဘူး ။

တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ် အချိန်တွေ ကုန်လာတယ်
အရာရာဟာပြောင်းလည်းလာတယ် မကြာခင်နွေဦးရောက်တော့မယ်

Lisaနဲ့ဂျင်အတူနေတာ တစ်လကျော်ရှိပါပြီ အရာအားလုံးဟာလည်း ပုံမှန်ဘဲ

Lisa,Jen ထတော့

Jen,ဟာ ကို ကလည်းအိပ်ချင်သေးတယ်

Lisa,ဘယ် ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ

ပြုံးစိစိနဲ့ မေးနေတော့ ဂျင်းကလဲ စချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်

Jen,ဒီတိုင်း‌ဘဲ ခေါ်လိုက်တာလေ

Lisa,ဟာ

ကလေးလို့ နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီ

Lisa,ကို လိုခေါ်လိုက်တာကြာလ်ုက်တယ်နော်

Jen,မခေါ်မိပါဘူး။

Lisa,Jen

ဆိုပြီးချွဲနွဲကာ လာပတ်တော့

Jen,အူးယားလာပြီနော်

လိုပြောလိုက်တော့ မော့ကြည့်လာတဲ့ သူမိာက်နှာလေးကို နမ်းလိုက်တယ်

Lisa,မျက်နှာလဲ မသစ်ဘဲ

Jen,ငြိုငြင်တာလား

Lisa,ထင်လား ဘယ်တော့မှ မငြိုငြင်ဘူး သိလား

Jen,အင်း အဆိုလဲ ဖတ်ထားတာ ဖယ်တော့နော်

Lisa,အင်းပါ

Jenရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ လီဆာလည်းထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်

Lisa,ပြီးပြီလား
လာ။ခေါင်းသုတ်ပေးမယ်

Jen,အင်

သူမ မှန်ရှေ့ထိုင်လိုက်ပြီး လီဆာက သူမရှည်လျားတဲ့ ဆံပင်တွေကို လေမှုတ်ပေးနေတယ် ဒရိုက်ရာနဲ့ မှုတ်တာနော်

Lisaက ဂျင်းရဲ့ ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး
အဝတ်လည်းလိုက်တော့နော် ကိုယ်အောက်မှာစောင့်နေမယ်

အင်း

သူမအောက်ဆင်းတော လီဆာက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဖုန်းပြောနေတယ်