မောင့်သက်လျာ / ေမာင့္သက္လ်ာ [ 𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃 ]

#1

မိုးမခပင်ရဲ့ နွယ်အမြစ်တွေပေါ် ထိုင်နေသူ အဖြူရောင်အရိပ်ငယ်။

နဖူးတစ်ဝိုက်မှာ ချွေးစေးတွေ စို့ကာရယ်။

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံလေးရဲ့ အောက်ခြေအနားစလေးတွေက ပြေးရင်းလွှားရင်း စွန်းထင်းညစ်ပေစွာဖြင့်။

မျက်နှာလေးဟာ အဖြူရောင်အဝတ်စလေး ဖုံးလွှမ်းကာ။အဝတ်ထုပ်လေး လက်တစ်ဖက်မှာ ပိုက်ကာရယ်ဖြင့် ချစ်ဦးသူ တစ်နယ်သားကို စောင့်မျှော်နေလျက်။

ကြယ်ရောင်လို စူးရှပြီး မျက်တောင်စိတ်စိတ်ကလေးတွေ ကော့ညွှတ်ကာ ဝန်းရံထားတဲ့ မျက်ဝန်းလေးက ဂနာမငြိမ်။ နယ်စားမင်းဖခင်ဖြစ်သူကို ကြောက်ရွံ့သူမို့ စိုးထိတ်နေဟန်။

" ရောက်လာပါတော့ မောင်ရယ် "

ဆံနွယ်ရှည်တို့ ယိမ်းကာနွဲ့ကာ ခေါင်းလေးဘယ်ညာလှည့်ကာဖြင့် မျှော်လင့်စောင့်စားနေသူရဲ့ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်သံ။

တစ်နယ်သားထံ မေတ္တာတွေကျွံမိတော့ ကြောက်လန့်စိတ်ကို ချိိုးနှိမ်ရင်း နယ်စားမင်းရဲ့ ဒေါသတကြီးရေရွတ်သံတို့ကို ဥပေက္ခာပြုကာရယ် တစ်နယ်သားထံ ပုံအပ်ချင်ခဲ့တယ်။မှီခိုချင်ခဲ့တယ်။အချစ်မေတ္တာတွေ တိမ်းညွှတ်မိခဲ့တယ်။

လက်တစ်ဖက်က စာလိပ်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားကာရယ်ဖြင့် ခဏခဏ ဖွင့်ဖတ်နေခဲ့မိတယ်။

* လပြည့်နေ့ သန်းခေါင်ယံ မိုးမခပင်အောက်ဝယ် မောင်လာခေါ်ပါ့မယ်။စောင့််နေပေးပါ မောင့်သက်လျာ *

လပြည့်နေ့ကောင်းကင်က လုံးဝန်းနေတဲ့ လက လပြည့်နေ့သေချာပါလျက်။ သန်းခေါင်ယံစည်တီးသံကြားတဲ့အချိန်က ဝေးကွာလှပါပြီ မောင်ရယ်။

အဖြူရောင်အရိပ်ကလေးသည် ဆံနွယ်တို့ ဝေ့ကာယမ်းသည်အထိ ကြင်သူ တစ်နယ်သားကို စောင့်ဆိုင်းမြဲ။

အချိန်ကားတရွေ့ရွေ့ပင် ။

လပြည့်လဝန်းက နေလုံးကြီးအထိ တရွေ့ရွေ့ ကူးပြောင်းကာဖြင့်။မိုးစင်စင်လင်းလေအောင် စောင့်ဆိုင်းသော်ငြား ချစ်ဦးသူက ရောက်မလာလေပြီ။

" မောင်ရယ်...ဟင့် အင့် "

လူသူအသွားအလာမရှိသေးသောမိုးမခပင်အောက်ဝယ် အရိပ်လေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးက တသိမ့်သိမ့်တုန်ယင်နေလျက်။