Yuki benim Kny evreni kuralları ile hazırladığım bi karakter, Akaza ile shiplemek için tasarlandı 💃
Oneshot a geçmeden önce şöyle kısaca bi tanıtıcam karakteri
Adı: Yuki
Boy: 1.60 cm (levi vibes)
Kilo: 47 kg
Yaş: 17
Saç rengi: Beyazımsı mavi
Göz rengi: Açık mavi
Nefes tekniği: Buz nefesi
Rütbe: Buz hashirası
Genel kişisel özellikleri: Eğlenceli biri. Kişiyi şaşırtacak şakalar yapar. Biri kendisini severse o da o kişiyi sever. Çoğunlukla fazla gevşek davranıyor. Ama karşısındaki kişi ile çıkarları ya da fikirleri uyuşmazsa bencilce kendi fikrinin doğruluğunu savunur ve "doğru" düşündüğü şeyleri yapar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Şimdi hikayeye başlamışke :3
3. POV:
Yuki terkiyken uzun süre soğukta kaldığı için hasta olmuştu. O yüzden kelebek konağında yatıyordu bir süre. Doğal olarak ne göreve gidiyor ne de Akaza ile buluşabiliyordu.
Yattığı odadaki tek kişi oydu ama gene de rahat değildi. Hasta olmak berbat bi şey... diye düşünüyordu sürekli.
O gece hem Kanao hem de Shinobu göreve gitmişti ve gece belli bi saatten sonra herkes uyumuştu ama Yuki nin gözüne uyku girmedi.
"Seni şimdiden özledim..."
Kendi kendine söylendi, Akaza yı 2 gece görmemişti ama gene de özlemişti. Beyazımsı saçlı kız hülyalara dalmışken açılan pencere sesi ile gerçek dünyaya döndü.
Pencere nin pervazına çömelmiş, kafasını camdan içeri uzatan Akaza yı gördü. Önce çok şaşırdı çünkü Buranın etrafı salkım çiçekleri ile kapalıydı, buraya gelmesi imkansız...
"Akaza, bu sen misin?"
"Tabii ki de benim~"
"Ama salkım çiçekleri-"
"Uppermoon ları hafife alma prenses."
Yuki nin yüzünde koca bi gülümseme oluştu. Akaza içeri zıpladı ve Yuki nin yatağının kenarına oturdu.
"Hasta mısın?"
Her yeri dövmeli adam merakla sordu.
"Evet hiç sorma... Hasta olmak berbat bi şey- Öhhö!"
Ateşi olduğu için yanakları kızarmıştı ve öksürüyordu.
Bu manzara Akaza ya tanıdık geldi. Oysa ki Yuki yi böyle hastayken ilk kez görüyordu.
Bu garip düşüncelerden kurtulup yanındaki hasta kıza döndü. Alnındaki beze elini götürdü ve bezin iyice ısındığını fark etti.
"Şunu değiştireyim."
Deyip yandaki soğuk su kovasında bezi ıslatıp iyice sıkıp Yuki nin alnına koydu tekrar.
"Teşekkürler."
"Yapabileceğim bi şey var mı?"
Yuki şöyle bi düşündü ve yüzüne bi sırıtma koyarak konuştu.
"Uyumama yardım için yanıma yatabilirsin mesela~"
Yatağında yana kayıp boş kalan tarafı işaret etti. Akaza bunu duymayı beklemiyordu ve şaşırdı. Beyaz yanakları pembeye döndü.
"Öhhö öhhü! Ş-Şey iblisler hasta olmaz di mi? Sana da bulaşsın istemem..."
"Hayır olmaz."
Akaza gülerek kızın işaret ettiği tarafa uzandı ve onunla birlikte battaniyenin altına girdi. Yuki ona sarıldı ve kafasını göğsüne koydu. Adamın soğuk bedeni kızın ateşli vücuduna çok iyi geliyordu.
Ateşi biraz düşmüştü ve Yuki nin gözleri yavaş yavaş kapanıyordu.
"Birinin geldiğini duyarsan... direk kaç..."
"Kaçma değil de giderim, ölecek değilim ya."
"Zaten şu an konakta savaşabilecek kimse yok... Olan kişilere görünme demek istiyorum."
"Merak etme ben hallederim, sen uyumana bak."
Yuki de bir süre sonra uykuya daldı. Akaza, uyurken onu izledi. Ona sarılmışken uyumasını izlemeyi seviyordu. Ne kadar öyle kaldılar bilmiyor ama koridorda yaklaşan adım sesleri duyunca onu uyandırmadan kalktı. Sanki biri gelmemiş gibi battaniyeyi düzeltip geldiği pencereden çıktı.
O çıktıktan hemen sonra içeri Aoi girdi. Yuki nin alnındaki bezi değiştirecekti ama hala soğuk olduğunu görünce vazgeçti ve odadan çıktı.
