parkner-

15

"HARLEY!"

Durmadan koşuyordu. Nefesi kesilene kadar koştu ama bir türlü binanın sonuna gelemedi. Durup biraz nefes aldı ve neden binadan bir türlü çıkamadığını anlamaya çalıştı.

Koridor sanki sonsuz bir yol gibi karşısında duruyordu. Dışardaki yağmurun sesi hızlanırken kalbi acıdı. Araya karışan birkaç gök gürültüsü sinirini bozuyordu.

Sadece kafasında dolaşan tüm bu düşünceleri silmek ve Harley'i görmek istiyordu.

"Kahretsin"

Başının döndüğünü hissettiğinde küçük bir küfür savurdu. Şu tekrar edip duran uyku olayı yeniden oluyordu işte. Sinirlenmeye fırsatı olmadan gözlerinin kapandığını hisetti.

×××

Gözlerini yavaşça araladı ve yatağında doğruldu.

Uyandığı gibi etrafına baktı. Sinirle ellerini yatağa geçirdi. Yine en başa dönmüştü. Ama bu sefer ne tür bir yerdeydi bilmiyordu. Düşünmeden odasından fırladı.

"Harley!"

Artık başa sarıcağını bildiği olaylardan dolayı düşünmeden haraket etmek sıkmıyordu. Etrafı yakıp yıksa işe yarar mıydı ?

"HARLEY!"

İsmini tekrar etmekten bir hal olsada sabırlı kalmaya çalışıyordu. Odasının kapısına gelince kapıyı tıklamadan içeri daldı.

"Ben kapıyı - şey yapıcaktım ama yani sonra şey oldu ve sen -"

Peter'ın aptalca kurduğu cümleleri o odaya daldığı sırada üstünü değiştirmekle meşgul olan bir Harley'e borçluyduk.

Harley gülerek Peter'ın üstüne atlarcasına sarıldığında Peter için bu büyük çaplı bir şok yapmıştı. Üstünün çıplak olmasına mı - ki sadece tişörtü giyili değildi ama buda bir şeydir- yoksa şuan onu öpmeye çalışmasına mı şaşırması lazımdı.

Çığlık atma isteği tekrar içine dolarken daha az önceki karamsar evrenden buraya nasıl geldiğini anlamaya çalıştı.

"İyi misin ateşin mi var lan? YOKSA BUCKY'NİN YAPTIĞI KURABİYELERİ Mİ YEDİN ?! Dedim ben zehirlidir diye. Cahil cahil davranışlar sergilemeyin ya"

Peter yanan beyin neronlarını ve yediği on bin kadar hakareti takmayıp karşısındaki beyfendiyi(!) izliyordu. Tamam bu fazla gay işi olabilirdi ama sanırsam oda gay falandı. Öylemiydi ?

"Harley ben gay mıyım?"

Ağzından kaçan bu soru ağzına sabun sokma isteği uyandırmıştı ama bozuntuya vermedi çünkü vericek kadar sabrı kalmamıştı.

"Peter biz çıkıyoru- YOKSA DEĞİL MİSİN?!. Ateşin mi var bebeğim ?"

Harley'in gülerek söylediği şey ve üstünü giyinmesi falan yaşanırken Peter az önce duyduğu cümleyi sindirmeye çalıştı.

Ne demişti o. Çıkmak mı ? Hani romantik bir şey olan çıkmak?

Ve yine gözlerini açtı.

Tekrar uyanmanın verdiği ve mükmmel bir evreni bırakmış olmanın verdiği acı içini burksada düşündükçe bile içi bir hoş oluyordu.

Yatakta biraz debelenip şuan bulunduğu evrenin nasıl olduğunu düşünmeye karar verdi.Belki biraz daha takılır ve sonra bir çözüm arardı. Sonsuza kadar böyle gitmezdi değil mi ?

Yatağından kalkıp tam duşa giriyorduki açılan kapı ile dikkati dağıdı. Kapıdan içeriye giren MJ ile anlık bir şok yaşasada ne olduğunu anlamak ile uğraşamazdı. Her şekilde bu evrenin kuralına göre gitmek zorundaydı zaten.