Sana'y muling magbalik Ang dating pagtingin

eighteen

Rose POV

*toktoktok

Bukas yan!

Maya mayay pumasok sa kanyang kwarto si Pam.

Umalis na ung tatlo, aayusin pa daw kasi nila ung mga gamit nila. At si Alexis naman naiwan sa sala karga si baby Zia.

Tumago lng ako at muling humiga.

Ok ka lng sis, masama ba ang pakiramdam mu?

Ok lng ako sis huwag kang mag alala.

Eh kanina ka pa matamlay jan eh!

Wala my iniisip lang ako.

At ano ba kasi iniisip mu? Tama nang kakaisip nang kung anu ano at masstres ka lng lalo.

Oo na sagot ko sa kanya pero diko namalayang my tumutulong luha na pala sa mata ko.

Sis ano ba kasing problema but umiiyak ka jan? Sabay lapit sa kaibigan.

Ha umiiyak ba ako, hindi ah. Pinunasan naman nya ang luha ko.

Eh anong tawag mu dito? At patuloy paring pinapahid ang aking luha na di tumigil sa pagpatak. Sabay yakap sa akin.

Ano wala ka pa ring sasabihin kung bakit ka nagkaka ganyan?

*Sniff sniff sniff
Naaawa ako sa anak ko sis. Aalis na kasi ang nanay niya. Ito na nga sinasabi ko eh. Iiwan rin niya ang anak ko. Pero naisip ko mas ok na rin yon kasi wala pang muwang ang anak ko sa nangyayari sa paligid niya. Ako na lng ang pupuno sa pagmamahal na kailangan ng anak ko.

Ano bang sinasabi mu? Sino bang aalis?

Si Alexis, aalis na sila bukas diba?

Oo pero di naman siya kasama. Maiiwan siya dito.

Napatingin naman ako sa kanya. Tinitignan kong nagbibiro lng ito.

Totoo, nakausap ko siya kanina, ang sabi niya magpapaiwan daw siya. Teka nga ayaw mu bang umalis ung tao?

Nanlaki naman ang mata ko sa tanong niya. Ha hindi ah! Ang inaalala ko lng naman ay yong anak ko kapag inawan niya.

Mapanuring tinignan naman niya ako at tumago. Pero alam kung di siya naniniwala sa akin.

Totoo nga kasi!

Oh but defensive ka? Natatawang tanong ni Pam sa akin.

Kinuha ko Naman Ang unan at ihahampas Sana sa kanya pero tumakbo na Ito sa my pinto at nagmamadaling lumabas.

Binato ko pa Rin Ang unan sa kanya kahit Alam Kong di siya matatamaan.

Muling bumukas Ang pinto at lumabas Ang ulo ni Pam.

Lumabas kana Jan at samahan Ang mag ina mu sa Sala. Punta muna ako Kay pinsan. Sabay Sara nang pinto.

Lumakas Naman bigla Ang tibok nang aking puso at tumayo. Alam ko Naman na pansin nila Ang pag iwas ko Kay Alexis. Oo iniiwasan ko nga siya. Kapag andito siya nagkukulong ako dito sa kwarto ko at kapag kinaka usap Naman Niya ako simpling Ok I Hindi lng sagot ko. Minsan naman ay tango o iling. Wala eh kailangan ko siya iwasan, ayukong nahulog muli ako sa kanya, dahil Alam ko Naman na Hindi niya ako sasaluhin. (Ano bang pinagiisip ko tama na. Anak ko na lng isipin ko) Pumasok muna ako sa banyo at nag ayos kunti at lumabas sa aking kwarto.

Nakita ko siyang nakaupo sa my Sala habang nakangiting nakatitig sa anak ko. Bumilis na Naman Ang tibok nang aking puso sa simpling ngiti Niya lang. Iniwas ko na lng Ang aking mata at baka mahuli pa akong nakatitig sa kanya.

Oh nariyan ka pala. Biglang Sabi niya kaya nagulat ako at unti unting tumingin sa kanya. Ayon na Naman Ang mga titig Niya, na para bang tumatagos sa laman Niya. Di ko siya sinagot at Iniwas na lng Ang aking tingin sa kanya at binaling na lang sa aking anak na mahimbing na natutulog sa kanyang mga braso.

Unti unti naman akong lumapit at umupo, sa dulo ako kung saan siya nakaupo. Tahimik lang ako at kunwaring busy sa aking cellphone. Malakas pa din ang tibok nang aking puso kaya nakayuko lng akong nagcecellphone. Ramdam ko pa din ang mga titig niya sa akin. Ayaw ko na sanang lumabas ngunit ayaw ko namang maging bastos.

Kumosta ka na? Biglang tanong niya sa akin.

Ok lng, maiksing sagot ko naman na di siya nililingon. Nakakailag naman kasi kung paano niya ako titigan ngayon. Samantalang noon, kung hindi masama titig niya, galit naman. Kaya hindi ako sanay sa mga titig niya ngayon.

Hindi na nagtanong si Alexis sa akin. Mabuti na lng, siguro ramdam naman niyang ayaw ko siyang makausap.

Natatakot kasi ako, natatakot na bumalik ang dating Rose na mahal na mahal siya. Ayuko nang masaktan ulit sa parehong tao. Kung magmamahal man akong muli sana sa tamang tao na. Iyong mahal din ako, yong ayaw akong mawala sa kanya. Pero ngayon wala muna sa aking isipan ang magkaroon nang bagong pag ibig. Gusto ko na lng ibuhos lahat nang pagmamahal ko sa aking anak.

Pwedi ka nang maunang matulog, ako nang bahala kay baby.

Rinig niyang salita ulit ni Alexis. Ngayon tumingin na ako sa kanya, umiwas naman ako nang tingin at tinoon sa aking anak na tulog pa din nang Makita Kong titig na titig siya sa akin.

Tumayo ako at, akin na si baby at nang makapag pahinga ka na rin.

Hindi ok lang ako, mauna kana ipapasok ko din siya maya maya. Ikaw ang dapat magpahinga alam kong gabi gabi ka nang kulang sa tulog.

Nakaramdam na nga siya nang antok, Sigurado ka?

Nakangiting tumago naman si Alexis.

Segi mauna na ako, ikaw na muna bahala kay baby. Salamat at dali dali akong pumasok sa aking kwarto. Pagkapasok ko sa aking kwarto ay napabuntong hininga na lng ako. Saka nahiga sa aking kama. (Tama lang yang ginagawa mu kong ayaw mong masaktan ulit umiwas ka na lng) sabat nang aking isip. Pinilit ko Ang aking Maya at di namalayang nakatulog na pala ako.