chapter 10

0 0 0
                                    

Kyla zianna 'pov

Habang papalapit sakin si kayden hindi ko, ma iwasan na ma nginig sa kinatatayuan, ko nga yun mukhang napa ehe, pa ako sa pantalon ko bwahahaha, papagalitan bah ako ni kayden dahil kinain ko ang hopia siguro hindi naman.

Naalimpungatan na lang ako ng tawagin niya ulit ang pangalan ko.

"Kyla tinatanong kita bakit mo kinain yan alam, mo naman na ma dumi nayan" naiinis na tugon ni kayden.

"Huh...ehh wala na mang germs itong hopia na to, wala pangang 30minutes to ehh" kumunot na ang noo ni kayden at mukhang lulunukin niya ako ng buo.

"Kahit... na tinapon, na yan kaya hindi na dapat pulutin, at kainin pa" aniya.

"Kayden hindi salahat, ng bagay na tinapon, na ay hindi na pwedeng pulutin ulit merong ding mga bagay na kailangan mo nang pulutin dahil gipit kana, lalong-lalo na kapag inaabuso na ito, kung kinakailangan dadamputin ko ito sa ano mang oras na gusto ko katulad lang nito ng pagkain na ito, dinamput ko lang naman ito at kainin dahil tinapon na ito pwera lang kong hindi na niya tinapon, ede wala kanang ma pupulot at sa ganon may, pakinabang din ang pagkain na tinapon niya, ganorn kasi yorn" bwelta kopa kay kayden at dahil sa sinabi ko sa kanya na pa tulala lang sya.

"Kayden tatanongin Kita, kong ikaw ayy may natapon ng mahalagang, bagay dadamputin mo pa bah o hahayaan mo lang ito hanggang mawala na ito ng tuluyan sayo" tugon ko sa kanya at mukhang mahimatay na sya sa sinabi ko.

"Ahh...ehh dadamputin ko parin ito kahit na tinapon kona to lalong-lalo na kapag mahalaga sakin ang bagay nayon, at tama ka hindi ko sasayangin ang, pagkakataon na iyon para damputin ito dahil kapag hindi ko dinamput ulit ito baka mawawala na nga ng tuluyan sakin" aniya

"Ako naman, ang may tanong sayo kyla"

"Ano ang iyong itatanong"

"Kong sakaling natapon, na ang mahalaga na gamit mo at pagmamay-ari na ito ng iba, ipagpipilitan mo parin bah ang iyong sarili sa kanya kahit Mahal mo pa ito at umaasa kalang na mahal kaniya pero ang totoo hindi kana niya Mahal" naka kunot na ang noo ko ngayon at naka upo nakami ni kayden dito sa bench na malapit sa canteen.

Napalunok muna ako bago sagutin ang tanong ni kayden.

"Kung sakaling masaya na sya sa iba, at hindi na niya ako mahal, handa akong tanggapin ang ano mang disesyon niya lalo't na kung ang minamahal niya ang nag papasaya sa loob niya at hindi ako. Handa akong mag pa ubaya, para sa kaligayahan nila makita kulang ang mahal, ko na masaya. Masaya narin ako kahit na Mahal ko pa sya ay handa akong palayain ang isang tao na hindi na masaya sa piling ko at masaya rin ako na ipinadama ko sa kanya ang aking pagmamahal kahit, hindi na niya ito ma suklian" tugon ko kay kayden at ilang sigundo muna kaming nanahimik.

Ako na ang unang bumasag sa naka bibingi na katahimikan.

"Kayden bakit dito na punta ang usapan natin" tanong ko sa kanya at napa isip naman ako kong bakit niya talaga iyon na tanong sakin.

"Wala lang gusto ko lang malaman ang kasagutan mo" ani ni kayden.

"Tara na nga pumasok, na tayo sa loob walang kasama, doon si lola" saad ko kay, kayden sabay lakad pabalik sa hospital, napa kunot parin ang noo ni kayden dahil dala-dala ko parin ngayon ang hopia na hinagis ni Rosè.

Na una na akong lumakad sa kanya kaya na iwan naman siya, sa likuran.

"Kayden bilisan mung lumakad jan ang batugan mo talaga"

"Oo ayan na"

"Mabigat ba ang ano mo...."

"Ang ano..."

Love You 'till ForeverWhere stories live. Discover now