Eternity Love

Proluge

PROLUGE

Taegyun POV'

Its monday so duty na naman its tiring but i enjoying to do my job!!.

Time check 8;25 AM.

Bumalik nako sa office ko pagkat may pasyente pala ako ngayun so habang naghihintay kinuha ko muna ang book Scheduler ko para alam ko na kung san ako mag lilibot mamaya.

Minutes past narinig ko may kumatok.

"Pasok"

Isang babae ang pumasok at may kasamang lalaki

"Hi good morning Dc,"

"Good morning din"

Tinignan ko ang kasama nya ewan natulala ako
After a years na gising na pala sya, kelan kaya sya naka uwi ditu,

" Am ipapa check up ko sana tung kapatid ko kasi na kwentu ko naman sya sayu diba sya yung may amnesia he didn't remember his past, so gusto ko lng malaman if may pag asa bang gagaling sya" mahimbing na Sabi ni keira Yes!! Ate ni Keita

I look at MR, Terazono" anu ba ang cause ng pag ka amnesia mo?

" car accident" sagot nya habang nakatitig sakin.

" Ilang years kng na coma"

" 2 years".

Oh biglang bumilog yung bibig ko so if kwekwentahin bago pa lng syang gising.

"Ahm Mr, Terazono if dimo pa naaalala mga past mo wag mong pilitin kasi sasakit ulo mo just take it slow kasi im sure babalik pa mga ala ala mo, if dika talga mapalagay pwede kng pumunta sa mga lugar na familiar sayu makaka tulong yan para sa fast recovery ng ala-ala mo"

" Ow okay but can i ask something?"

Weyt kinakabahan ako baka kung anung itanong nya sakin baka about past nya tu, wag keita di pa ngayun yung tamang panahon

" Of course"

" Did you know me? Why are you familiar to me?"

Di agad ako naka sagot sa tanong nya tinignan ko si keira sa may gilid na naka tingin din sakin, biglang iniling ni keira yung ulo nya nagpapahiwatig na wag sasabihin.

"  No di kita kilala, siguro familiar lng ako sayu cuz im a doctor lumalabas mga Picture ko sa magazine" diriktang sabi ko sa kanya.

" Okay im just curious lng" tumango nyang sagot.

Tinignan ko ang relo ko at mga 30 minutes nalang may pasyente na naman akong dadating.

" Pwede na ba kaming umuwi doc dina kami mag tatagal alam kasi naming busy ka"

" Yes pwede na kayung umuwi" naka ngiting sabi ko kng keira,

Tumayo na si keita at nakipag kamay sakin" tenkyuuu"

Tumango lng ako, na unang lumabas si keita kaya lumapit sakin si keira " punta ka mamaya sa cafe i kwe-kwento ko sayu mga nangyari sa kanya"

Bumuntung hininga ako at tumango" okay"

Byee.

Bumalik ako sa pag kaka upo kelan sya naka uwi kelan sya unang nag kamalay miss ko na sya subra kung diko pinigil sarili ko kanina baka yinakap ko na sya pero di pwede dinya pa ako kilala.

Siguro kung pinayagan lng ako ng mama mo keita na bisitahin kita sa America ako sana mag aalaga sayu ako sana tutulong para mag ka alala ka ulit

Bigla nalang may tumulong luha sa mata ko kya pinunasan ko ito,

Grabe ansakit sa dibdib ko kanina eh, kasi naalala ko ulit titig nya miss kona talga sya sobra, miss kona sya kasama Keita dalian mo pag papagaling sa ala-ala mo kasi kung nahihirapan ka mas nahihirapan ako.

Ps' hi so this is the prologue na, i hope you enjoy it.