წამის მეასედში.

8

ჯეონს ამ სიტყვის გაგონებაზე, თვალები ცრემლებით აევსო, უყურებდა გაშეშებულ ბიჭს კარში და თვალის დახამხამებაც უჭირდა ამ დროს კარებზე ზარის ხმა გაისმა, მაგრამ ჯეონს ადგომის თავი არ ჰქონდა.

- შეგიძლიათ, კარები რომ გააღოთ?

ბიჭმა უთქმელად დაუქნია თავი და კარის გასაღებად გაეშურა, კარიგააღო და თეჰიონმა თვალები გდმოყარა

-თ..თემინ?! აქ რას აკეთეეებ?!

-თეჰიონ მ...მე აგიხსნი

-არ მჭირდება შენი ახსნაა! რას აკეთებ აქ თქოოო!!!

-მ...მინდოდა ბოდიში მომეხადა მაგრააამ ის...ბიჭიი

-იმ ბიჭს სახელი აქ და ქუქი ქვიაა! აღარ დაგინახო აქ მოსული!

ამ დროს კიბეებზე კოჭლობით ჩამოდიოდა ქუქი თეჰიონმა ამის დანახვის თანავე, გაირბინა და ქუქი ხელში აიყვანა

-დამსვი...

ქუქი თვალს არიდებდა თეჰიონს, თეჰიონმა კი უფრო აიკრა სხეულზე.

-ქუქი მომისმინე ეს ბიჭი ჩემი არავინაა მას დიდი ხანია დავშორდი

-ხო?

თეჰიონმა თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად, ქუქის გონება ღმერთს მადლობებს სწირავდა, ქუქიმ თემინს გახედა, ის თავ ჩახრინილი იდგა.

-მოდიშით... მე...მე წავალ

და აცრემლიანებული თვალებით დატოვა სახლი, ქუქიმ ახლა თეჰიონზე გადაიტანა მზერა, თეჰიონმა შუბზე აკოცა და ქუქიმ გაიღიმა.

-აბა ბაჭიავ, რისთვის ჩამოხვედი?

-იცი მე მშიოდა.

-მმმ რას მიირთმევს ჩემი ბაჭია?

ქუქიმ ჩაიცინა.

-რასაც კიმი აჭმევს.

თეჰიონმა შუბლზე ნაზად აკოცა და დივანზე მოაკალათა, თვითონ კი სამზარეულოსკენ გაეშურა, ქუქმა თვალი გააუოლა, თეჰიონმა რამიონი მოანზადა და გამოვიდა, მხოლოდ ეხლაღა შეამჩნია ქუქის ჩაცმულობა, მას თეჰიონის გუშინდელი თეთრი საროჭკა მოერგო ტანზე, თეჰიონმა მძიმედ გადაყლპა ნერწყვი რაც ქუქის არ გამოსრჩენია, ჩაიცინა და გაატკაცუნა.

-ქუქიიი აქ ხარ?

- აა ხო კი

რამიონი მიიტანა გვერძე დაუჯდა, თავისი ხელუთ აჭამა შემდეგ ისევ ხელში აიტაცა და სააბაზანოში წაიყვანა, თვითონვე დაბანა, გამოუცვალა, მოაწესრიგა და დაბლა ჩაიყვანა.

-ქუქიიიი
-გისმენ
-გთხოოვ წიგნი და რვეულები ჩამომიტანე, მალე გამოცდაა, უნდა მოვემზადო
-ტვინი გადაგიხურდება საბოლოოდ

ჩაიცინა და ზემით ავიდა ზემოთ, წიგნები აიღო, მაგრამ დღიური შემოხვდა, იცოდა რომ ცუდი საქციელი იყო, მაგრამ დღიური აიღო, საწოლზე ჩამოჯდა და კითხვა დაიწყო, დღიურში ეწერა რომ...