hoofdstuk 16

1.4K 17 7
                                    

Sebas pov

"Mag ik je aanraken?" Vraag ik haar. Ik wil zo graag met haar praten over alles wat er is gebeurd. Maar ik weet dat ik dit nooit goed zou kunnen maken. "Wat denk je zelf man je hebt haar verkracht??" Zegt Matthy. Deze man is echt dom he, "Gast ben je niet goed ofzo? Breng dat nu niet naar boven." Zeg ik geïrriteerd "Omdat er mensen bij zijn?" "Nee omdat ze er nog onrustiger van wordt je blijf gewoon stil." Zeg ik, Nu oprecht boos. "Lizzy, Mag ik je aanraken?" Ze kan geen woorden uit haar mond brengen dus knikt kort met haar hoofd. Ik loop ongemakkelijk naar vooren en sluit haar in mijn armen. Ik merk dat ze iets rustiger wordt dus laat haar weer los. "Adem in." Zeg ik als ik mijn hand naar boven breng. Ze volgt mijn instructies en ik doe hetzelfde met uitademen. "Wil je even zitten?" Ze gaat zitten en ik ga daarna ook zitten. "Drink wat." "Kleine slokjes." Ze wordt er rustiger van. Ik kijk opzij en ze zegt wat. "Sorry." Ze schaamt zich duidelijk. "Je kan het niet helpen." Zeg ik. "Waar is Matthy?" Ik zucht. "Ik ben bang dat hij ervandoor is gegaan." "Wat? Waarom? Schaamde hij zich voor me?" "Nee dat is het niet Lizzy, Ik denk dat hij jaloers was." "Waarop? Op ons?" "Ja, Dat denk ik. Ik denk dat hij hoopte dat hij je kon kalmeren." "Dankjewel daarvoor Sebas." "Moet ik je naar huis brengen?" "Ik denk dat ik Matthy beter alleen kan laten." "Ik bedoel je eigen huis." "Mijn spullen liggen bij Matthy." Ik wil haar uitnodigen bij mij, Maar ik weet niet of dat een goed plan is. "Uh, Wil je misschien in de logeerkamer?" Krijg ik er toch nog uit, een beetje beschaamd. "Um ik weet niet of dat een goed idee is Sebas." "Het spijt me, Echt. We kunnen er thuis over praten. " "En mijn kleren dan?" "Ik heb nog wel wat maak je geen zorgen prinses." Waarom zei ik dat nou, Zo noemde ik haar toen we in een relatie zaten. Ik wrijf met mijn vingers door mijn ogen "Het ging perongelijk, Het maakt niet uit." Ik glimlach kort naar haar en ik sta op om te vertrekken. Ze loopt me achterna en ik zeg tegen een collega dat er iets tussen werk door is gekomen. Ik weet niet of ik hiervoor ontslagen ga worden, Maar op dit moment kan het me niet zoveel schelen. Als we buiten lopen merk ik dat ze trilt van de kou. Ik stop en doe mijn jas uit. "Wat doe je?" "Hier." Zeg ik en ik overhandig mijn jas. "Oh nee het is oke we zijn bijna bij het station toch?" Zegt ze en ze wilt mijn jas in mijn armen duwen. Ik zucht en neem de jas aan. "Strek je armen uit naar de zijkant." "Huh, Wat?" Zegt ze verbaasd. "Doe maar gewoon." Lach ik. Ik ga achter haar staan en doe haar armen voorzichtig in de mouwen.  Ik hoor haar zachtjes giechelen en ik geef haar een knuffel van achter. Ze pakt mijn arm vast en ik voel mezelf blozen. Ik sluit mijn ogen en probeer ervan te genieten. "Kankerhoer dat je bent!" Ik schrik en kijk om me heen of diegene het tegen Lizzy heeft. Dat heeft hij. "Wtf Koen scheld niet met kanker, En laat je er gewoon buiten." Zegt ze tegen hem, Er is duidelijk iets tussen hen gebeurd. Ze kijkt me aan en knikt vragend of ik oké ben. Mijn vader is een maand of 3 doodgegaan aan longkanker en ik heb het er nogsteeds lastig mee, Alleen laat ik dat niet vaak zien. Ik reageer het alleen op anderen af. Ik knik en zeg:" Ey rooie dat jij jaloers bent en ze te goed voor jou is is jouw probleem, Maar als je op iemand boos moet zijn ben ik het." "En jij bent?" Zegt hij met ballende vuisten. "Sebas, Heb je ergens een probleem mee?" Zeg ik nog zo netjes mogelijk. "Oh dus jij bent Sebas he? Serieus Lizzy? Ik dacht dat je nog verstand had, Een beetje slim was.-" "Hey het is genoeg zo." Onderbreek ik hem "Nee het is helemaal niet genoeg zo, De gast die je verkracht heeft ga jij nogsteeds mee om?" "Laat dat achter je, Hij heeft er spijt van en het gaat de laatste tijd minder met hem oke?" Zegt Lizzy een beetje geïrriteerd. "Oh dus omdat ik me kut voel omdat ik overduidelijk stapelgek op jou ben maar jij me behandeld alsof ik niks ben mag ik je verkrachten? Goed excuus, Fijne avond Lizzy." Hij loopt door en ik merk dat ze nadenkt over wat hij heeft gezegd. Ze wil naar hem toe lopen maar ik hou haar tegen door haar bij haar arm vast te houden. "Laat hem maar Lizzy, Hij is het nu niet waard." Ze zucht en we stappen de trein in.

27/08

Aight morgen is mijn moeder jarig en donderdag ik + heb veel huiswerk dus zal proberen zo snel mogelijk te plaatsen maar doe mn best ((:
Voor wie moet ze kiezen?

And then he saved me.. | ft. de bankzittersWhere stories live. Discover now