Perfecte avond? Niet dus

103 6 2
                                    

(P.O.V. Kelsey)

Die zelfde avond nog had ik vrij. Jai had ik blij gemaakt met zijn stick, net als je een klein kind blij maakt met een snoepje die je hem/haar had belooft. Toch moest ik bereikbaar blijven voor het geval hij zich bedacht. Maar goed, genoeg over Jai. Ik had dus vrij en ging naar mijn gebruikelijke club.

Gelijk toen ik de eerste stap gezet had kwam de geur van zweet, drank en wiet me te gemoed. Mensen stonden wild te dansen op de dansvloer. Aan de rechterkant stonden wat stelletjes en sletjes, terwijl aan de linkerkant mensen dringend een kamer moesten vinden. Ik wurmde me door de zweterige, dansende mensen heen en liep richting de bar waar zoals gewoonlijk weer Drake, de barman, stond. Het leek erop dat hij het behoorlijk druk had en nog drukker zou krijgen, maar die schat gaf me alle aandacht toen hij me zag.

'Je ziet er weer lekker uit Kels' zei hij met een knipoog terwijl hij mijn drankje klaar maakte. Ik droeg een kort, zwart rokje met een leren, zwart topje er boven, met daaronder zwarte hakken. 'Jij ziet er ook wel goed uit' zei ik de waarheid sprekend terug. Hij droeg een strak wit shirt, waar je zijn spieren goed doorheen kon zien en een zwarte broek. Terwijl ik in gedachten verzonken was gaf Drake me een paar shotjes en natuurlijk mijn drankje waar ik altijd naar vraag. 'Ik zie je wel weer' zei hij vlug en ging weer andere klanten helpen.

Ik sloeg een voor een alle shotjes achter elkaar en draaide me om zodat ik naar mijn vaste hoekje kon gaan. Jammer genoeg voor mij botste ik op tegen een klungel die er nog best wel leuk uit zag. 'Kan je niet is oppassen of zo?!' schreeuwde ik chagrijnig naar hem en probeerde weg te lopen.

Hij dacht daar anders over en bleef staan met mij aan m'n pols trekkend. 'Wie zegt dan dat ik niet expres tegen je aan liep' schreeuwde, proberend over de luide muziek heen te komen, hij terwijl ik van mijn drankje nipte. Dat drankje had altijd al snel invloed op me en die ene keer was geen uitzondering.

Plotseling voelde ik me een stuk vrolijker en had ik mijn woorden niet meer onder controle. 'Zeg gewoon wat je wilt en dan kunnen we kijken of er wat te regelen valt' zei ik grijnzend tegen hem met een zwoele stem. 'Ik wil jou' fluister/schreeuwde hij grijnzend in m'n oor. Ik keek hem recht in zijn bruine ogen aan en probeerde me te herinneren waar ik hem van ken. Ik had hem eerder gezien, maar waar en wanneer?

Hij sloeg zijn armen om m'n middel heen en trok me tegen zich aan. Hij boog zich naar me toe en plantte zijn lippen op de mijne die ik gretig beantwoordde. Ik sloeg m'n armen rond zijn nek en liet de drank zijn werk doen. Na een paar minuten lieten we los om op adem te komen en keken we elkaar aan. 'Je bent wel goed voor een schattig meisje' zei hij. 'En jij bent wel goed voor een brave jongen' antwoordde ik en pakte mijn glas weer op. Ik nam er weer een paar slokjes van en keek de onbekende jongen, die ook een drankje bestelde, aan.

'Kom' zei hij bevelend en trok me met zich mee naar een paar jongens. 'Jongens dit is...' 'Kelsey' vulde ik aan en schudde de hand met de jongens. 'Leuk om kennis te maken lekkere Kelsey' zei een van de jongens, ik geloof dat hij Chaz of zo heet. Ik glimlachte onschuldig terug, nam nog een slok van m'n drinken en stikte er bijna in.

Is het echt toeval dat je Bieber drie keer binnen twee dagen ziet? Ik begon wild te hoesten en probeerde mezelf te verbergen. Ondertussen herinnerde ik me weer van waar ik die jongen herkende. Hij is die vriend van Justin die mijn 'baan' goed gegokt had. Hoe kon ik zo dom zijn en hem niet herkennen?!

'Niet jij weer' zei Justin zuchtend toen hij bij ons stond. 'Ook leuk om jou weer te zien Bieber' zei ik geïrriteerd. Wat doet die jongen toch met me? Waarom moet hij mijn humeur steeds weer verpesten? 'Wacht eens even, ben jij die Kelsey van vanochtend?' vroeg Ryan verbaasd. Ik knikte een 'ja' en keek naar beneden. Dit is ongemakkelijk, het voelde als of ik elk moment door de grond heen kon zakken. Nooit eerder voelde ik me zo vernederd. Waarom moesten zij hier nu weer zijn? Waarom uitgerekend vandaag? Ik zou nooit stil zijn als ik bij jongens in de buurt ben. En met die gedachte sloeg ik het over gebleven drank dat nog over was in een keer naar achter. Ik moest me gewoon geen zorgen maken, wat boeit het dat er een beroemdheid 2 meter verder op staat? Veel, maar nu even niet.

Er liep een topless 'ober' langs met een dienblad vol drankjes, waar ik er natuurlijk willekeurig een van af nam. 'Vertel eens wat over jezelf' zei Ryan uit het niets. 'Euhm ik heet Kelsey, 19 jaar, ben snel geïrriteerd, haat het als mensen denken dat ze meer waard zijn dan ik en andere....' zei ik en keek Justin vanuit m'n ooghoek aan. Hij keek op bij het laatste van wat ik had gezegd en leek door te hebben dat het een beetje voor hem bedoeld was. 'Dan is het maar goed ook dat ik niet op die manier denk' gaf Justin als antwoord, nog voordat Ryan zijn mond open kon trekken. 'Ja, dat is goed' sneerde ik met een fake smile. 'Goed'. 'Goed' zei ik boos en sloeg nog een shotje achterover.

Hij zorgde dat er frustratie naar boven opborrelde en dat moest hij niet doen. Ik keek wat om me heen zoekend naar iets wat me af zou leiden van dat alles en me misschien van die mensen kon redden, maar toen ik weer voor me keek leek het als of ik de duivel zag.

Ik probeerde de brok die zich in m'n keel had gevormd weg te slikken en mezelf wijs te maken dat hij daar niet voor mij was. Jammer genoeg keek hij me recht in m'n ogen aan en liep woedend naar me toe. Waarom was hij boos? Wat had ik nu weer fout gedaan?

'Wat is-' maar verder kwam ik niet omdat hij in m'n keel kneep. Ik voelde hoe de lucht die naar binnen en buiten wilde tegen werd gehouden door vingers die m'n luchtpijp dicht knepen. Je raakt wel een beetje in paniek wanneer je weet dat je dood kunt gaan, wat voor een badass je dan ook bent.

Uit reflectie sloot ik mijn handen om die van Jai en probeerde zijn grip op m'n hals losser te krijgen, zonder succes. Ik wist wel wat hij wilde. Hij wilde me horen smeken voor m'n leven, iets wat iedereen zou doen. Iedereen behalve ik natuurljk. Er kwamen piep geluiden vanuit m'n keel, proberend nog een paar keek diep in te ademen en nog een paar seconden langer te leven. Maar hoe hard ik m'n best ook deed lukte het me niet om lucht naar binnen te krijgen.

Langzaam voelde ik hoe m'n lichaam zwaarder begon aan te voelen en begonnen er zwarte vlekken in m'n gezichtsveld te ontstaan. Hoe hard de muziek ook stond was het enige wat ik hoorde geroezemoes en een paar mensen die daar bovenuit kwamen. Voor me zag ik hoe Ryan en Justin Jai van me probeerden af te krijgen, zonder succes uiteraard.

Net op het moment dat ik het bewustzijn ging verliezen voelde ik de druk op m'n keel verzwakken. Jai liet me los waardoor ik mezelf even later op de grond bevond. Hij bukte tot hij zich op mijn niveau bevond, bracht zijn mond dichtbij m'n oor en begon te praten.

'Als ik tegen je zeg dat je vrij hebt betekent dat niet dat je als een dronken hoer in clubs moet rondhangen, dan moet je thuis alleen in je bedje liggen wachten totdat ik je een nieuwe opdracht opgeef. En je moet al helemaal niet met dat soort mensen rondhangen, ze brengen je alleen maar problemen' eindigde hij zijn slimme praatje. 'Er is geen groter probleem dan jij' zei ik nog steeds oppervlakkig ademend met m'n handen over m'n hals wrijvend. Ik zag woede in zijn ogen, vlammen danste in zijn groene ogen.

Ik had hem boos gekregen, iets wat ik eigenlijk wel en niet wilde. Mensen boos maken hoort gewoon bij mij, maar Jai wil ik never nooit boos zien. Want als ik hem boos maak doet hij me pijn, fysiek komt zelden voor maar mentaal. Tranen kropen in m'n ogen die ik weg probeerde te slikken, dit keek wel met succes. Ik zag Jai opstaan van uit m'n ooghoek, en weglopen mij achterlatend.

Ik staarde voor me uit en voelde hoe twee paar
armen me omhoog trokken. 'Kom we brengen je wel naar huis' riep Justin wat bezorgt en trok me aan mijn arm mee richting de uitgang. Het enige wat ik nodig had was een bed waar ik al mijn tranen kon laten gaan, ouders die me konden troosten, I just need a home...

Painful SecretWhere stories live. Discover now